مسائل متفرقه زكات فطره (1587) انسان بايد زكات فطره را به قصد قربت، يعنى براى انجام فرمان خداوند بدهد و موقعى كه آن را مىدهد، نيت دادن فطره نمايد.
(1588) اگر پيش از ماه رمضان يا در ماه رمضان به فقير قرض بدهد و بعد از آن كه فطره بر او واجب شد، طلب خود را بابت فطره حساب كند مانعى ندارد.
(1589) گندم يا چيز ديگرى كه براى فطره مىدهد، بايد با جنس ديگر يا خاك مخلوط نباشد يا اگر مخلوط است، چيزى كه مخلوط شده به قدرى كم باشد كه قابل توجه نباشد و اگر بيش از اين مقدار باشد در صورتى صحيح است كه خالص آن به يك صاع برسد، ولى اگر مثلا يك صاع گندم با چندين من خاك مخلوط باشد، كه خالص كردن آن خرج يا كار بيشتر از متعارف دارد، دادن آن كافى نيست.
(1590) اگر فطره را از چيز معيوب بدهد كافى نيست.
(1591) كسى كه فطره‌ چند نفر را مىدهد، لازم نيست همه را از يك جنس بدهد و اگر مثلا فطره‌ بعضى را گندم و فطره‌ بعض ديگر را جو بدهد كافى است، و همچنين مىتواند بعضى را جنس و بعضى ديگر را قيمت بدهد، خواه قيمت همان جنس يا قيمت جنس ديگر، ولى بنا بر احتياط واجب يك فطره را از دو جنس ندهد و اگر قيمت را مىدهد قيمت دو جنس را مخلوط نكند.
(1592) افضل اين است كه زكات فطره را از خرما بدهد و بعد از آن كشمش و بعد از آن خوراك غالب مردم شهر، ولى اگر شخصى خوراك غالبش غير از خوراك غالب مردم شهر بود، بعيد نيست كه بعد از خرما و كشمش، دادن فطره از همان خوراك خودش افضل باشد، نه خوراك غالب مردم شهر.
(1593) كسى كه نماز عيد فطر مىخواند، بنابر احتياط واجب بايد فطره را پيش از نماز عيد بدهد، ولى اگر نماز عيد نمىخواند، مىتواند فطره را تا ظهر به تأخير بيندازد، و ابتداى وقت واجب شدن فطره، وقت رؤيت هلال عيد است.
(1594) اگر موقعى كه دادن زكات فطره واجب است، فطره را ندهد و كنار هم