طلاق مرد با شرايط ذيل مىتواند زن خود را طلاق دهد:
1 - بالغ باشد.
2 - عاقل باشد.
3 - مجبور نباشد.
4 - قصد طلاق داشته باشد. پس اگر صيغه طلاق را به شوخى بگويد طلاق صحيح نيست.
(1990) طلاق دادن بچه مميزى كه ده سال او تمام شده بنا بر اظهر صحيح است ولى خلاف احتياط مىباشد و بهتر است او طلاق ندهد.
(1991) اگر مرد را مجبور كنند كه زنش را طلاق دهد، طلاق باطل است و بنا بر اظهر در تحقق اجبار همين مقدار كافى است كه اگر مثلا طلاق ندهد، مالى را كه به آن نياز دارد و اگر از او بگيرند به حالش ضرر دارد به ناحق از او بگيرند، ولى اگر مىتواند توريه كند و با توجه والتفات در حين طلاق توريه نكرد بنا بر اظهر طلاق صحيح است.
(1992) زن بايد در وقت طلاق از خون حيض و نفاس پاك باشد و شوهرش در آن پاكى يا در حال نفاس و حيضى كه قبل از اين پاكى بود، با او نزديكى نكرده باشد، و تفصيل اين دو شرط در مسائل آينده گفته مىشود.
(1993) طلاق دادن زن در حال حيض يا نفاس در سه صورت صحيح است:
1 - آن كه شوهرش بعد از ازدواج با او نزديكى نكرده باشد.
2 - آبستن باشد، و اگر معلوم نباشد كه آبستن است و شوهر در حال حيض