6 - شك در نماز مستحبى (979) اگر در شماره ركعت هاى نماز مستحبى شك كند، چنانچه طرف بيشتر شك، نماز را باطل مىكند، بايد بنا را بر كمتر بگذارد، مثلا اگر در نافله‌ صبح شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است، و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل نمىكند، مثلا شك كند كه دو ركعت خوانده يا يك ركعت، به هر طرف شك عمل كند نمازش صحيح است.
(980) اگر در يكى از كارهاى نافله شك كند، خواه ركن باشد يا غير ركن، بنابر اظهر مىتواند به شك خود اعتنا نكند، ولى چنانچه محل آن نگذشته، احتياط مستحب در اين است كه آن را بجا آورد و اگر محل آن گذشته، به شك خود اعتنا نكند.
(981) اگر در نماز نافله كارى كند كه براى آن سجده سهو واجب مىشود و يا يك سجده يا تشهد را فراموش نمايد، لازم نيست بعد از نماز، سجده ‌سهو يا قضاى سجده و تشهد را بجا آورد.
(982) اگر در نماز مستحبى كارى را فراموش كرد، چنانچه محل آن باقى است بنا بر اظهر بايد آن را بجا آورد، و در اين جهت مثل نماز واجب است.
شك هاى صحيح (983) در نه صورت، اگر در شماره ركعت هاى نماز چهار ركعتى شك كند، بنا بر احتياط بايد فكر نمايد، پس اگر يقين يا گمان به يك طرف شك پيدا كرد، همان طرف را بگيرد و نماز را تمام كند و اگر نه به دستورهايى كه گفته مىشود عمل نمايد و آن نه صورت از اين قرار است:
1 - شك بين دو و سه بعد از سر برداشتن از سجده‌ دوم بنا بر اظهر، كه بايد بنا بگذارد سه ركعت خوانده و يك ركعت ديگر بخواند و نماز را تمام كند و بعد از نماز