و هم چنين است اگر يكى از اينها در دست مسلمان باشد. ولى اگر بدانند آن مسلمان از كافر گرفته و رسيدگى نكرده كه از حيوانى است كه به دستور شرع كشته شده يا نه، نجس مىباشد.
خون (100) خون انسان و هر حيوانى كه خون جهنده دارد - يعنى حيوانى كه اگر رگ آن را ببرند خون از آن جستن مىكند - نجس است، پس خون حيوانى كه مانند ماهى و پشه خون جهنده ندارد، پاك مىباشد.
(101) اگر حيوان حلال گوشت را به دستورى كه در شرع معين شده بكشند و خون آن به مقدار معمول بيرون آيد، خونى كه در بدنش مىماند پاك است، ولى اگر به علت نفس كشيدن يا به واسطه‌ اين كه سر حيوان در جاى بلندى بوده خون به بدن حيوان برگردد، آن خون نجس است و هم چنين چيزى كه با آن خون ملاقات كند آن هم نجس است.
(102) از خونى كه در تخم مرغ مىباشد بنا بر احتياط بايد اجتناب كرد، ولى اگر خون در زرده باشد سفيده پاك است و اگر در سفيده باشد زرده پاك است.
(103) خونى كه هنگام دوشيدن شير ديده مىشود نجس است و شير را نجس مىكند.
(104) خونى كه از لاى دندان ها مىآيد، اگر به واسطه مخلوط شدن با آب دهان از بين برود پاك است.
(105) خونى كه به واسطه كوبيده شدن زير ناخن يا زير پوست مىميرد، اگر طورى شود كه ديگر به آن خون نگويند پاك است، و اگر به آن خون بگويند نجس است. و در صورتى كه ناخن يا پوست سوراخ شود، اگر مشقت ندارد بايد براى وضو و غسل، خون را بيرون آورند و اگر مشقت دارد بايد اطراف آن را به طورى كه نجاست زياد نشود بشويند و پارچه يا چيزى مثل پارچه بر آن بگذارند و رويش دست تر بكشند همان طورى كه وضو يا غسل جبيره اى مىنمايند.