" مصرف زكات " در هشت مورد مىتوان زكات را مصرف كرد:
1 - فقير، و آن كسى است كه مخارج سال خود و افراد تحت تكفلش را ندارد، و كسى كه صنعت يا ملك يا سرمايه اى دارد كه مىتواند مخارج سال خود را بگذارند فقير نيست.
2 - مسكين، و آن كسى است كه زندگيش را سخت تر از فقير مىگذراند.
3 - كسى كه از طرف امام (عليه السلام) يا نايب امام مأمور است كه زكات را جمع و نگهدارى نمايد و به حساب آن رسيدگى كند و آن را به امام (عليه السلام) يا نايب امام يا فقرا برساند.
4 - كافرهايى كه اگر زكات به آنان بدهند به دين اسلام مايل مىشوند، يا در جنگ به مسلمانان كمك مىكنند.
5 - خريدارى بنده ها و آزاد كردن آنان.
6 - پرداخت بدهى كسى كه نمىتواند قرض خود را ادا كند.
7 - في سبيل الله، يعنى كارى كه مانند ساختن مسجد، پل، راهسازى و مدرسه منفعت عمومى و دينى دارد كه نفع آن به عموم مسلمانان مىرسد و براى اسلام نفع داشته باشد.
8 - ابن السبيل، يعنى مسافرى كه در سفر درمانده شده است.
و احكام اينها به ترتيب در مسائل بعدى ذكر خواهد شد.
(1524) انسان مىتواند به فقير و مسكين بيش از مخارج ساليانه اش زكات بدهد ولى اگر اين كار موجب بى انصافى شده و به ديگر فقرا اجحاف شود، مثل اين كه همه‌ مردم بخواهند زكاتشان را به يك فقير بدهند و بقيه‌ فقرا تنگدست بمانند، خالى از اشكال نيست. و مستحب است كه به هر فقير كمتر از زكات نصاب اول طلا و نقره كه قبلا گفته شد ندهند.
(1525) صنعتگر يا مالك يا تاجرى كه در آمد او از مخارج سالش كمتر است،