بر طرف شدن عين نجاست (219) اگر بدن حيوانى و يا منقار مرغى به عين نجس مثل خون، يا متنجس مثل آب نجس، آلوده شود، چنانچه آنها بر طرف شوند بدن آن حيوان پاك مىشود، و هم چنين است باطن بدن انسان، مثل داخل دهان و بينى، مثلا اگر خونى از لاى دندان بيرون آيد و در آب دهان از بين برود، آب كشيدن داخل دهان لازم نيست، ولى اگر دندان مصنوعى در دهان نجس شود، بايد آن را آب بكشند.
(220) اگر غذا لاى دندان مانده باشد و داخل دهان خون بيايد، چنانچه انسان نداند كه خون به غذا رسيده يا نه، آن غذا پاك است. و اگر خون به آن برسد ظاهر آن نجس مىشود.
استبراء حيوان نجاستخوار (221) بول و غائط حيوانى كه به خوردن نجاست انسان عادت كرده نجس است (چنانچه در مسأله 90 گفته شد). و اگر بخواهند پاك شود، بايد آن حيوان را استبراء كنند يعنى تا مدتى كه بعد از آن مدت، ديگر به آن نجاستخوار نگويند، نگذارند نجاست بخورد و غذاى پاك به آن بدهند. و بنا بر احتياط واجب بايد شتر نجاستخوار را چهل روز و گاو را بيست روز و گوسفند را ده روز و مرغابى را هفت يا پنج روز و مرغ خانگى را سه روز از خوردن نجاست جلوگيرى كنند و غذاى پاك به آنها بدهند.
غايب شدن مسلمان (222) اگر بدن يا لباس مسلمان يا چيز ديگرى كه مانند ظرف و فرش در اختيار او است، نجس شود و آن مسلمان با آن چيزى كه در اختيار او است غايب گردد و