احكام تيمم (599) پيشانى و پشت دست ها را بايد از بالا به پايين مسح نمايد، و كارهاى تيمم را بايد پشت سر هم بجا آورد و اگر بين آنها به قدرى فاصله دهد كه نگويند تيمم مىكند باطل است.
(600) در تيمم بايد پيشانى و كف دست ها و پشت دست ها پاك باشد. و اگر كف دست نجس باشد و نتواند آن را آب بكشد، بايد با همان كف دست نجس تيمم كند، و احتياط واجب در اين است كه اگر روى دست نجس نيست، هم با كف دست و هم با روى دست تيمم نمايد (601) انسان بايد براى تيمم انگشتر را از دست بيرون آورد و اگر در پيشانى يا پشت دست ها يا در كف دست ها مانعى باشد، مثلا چيزى به آنها چسبيده باشد، بايد بر طرف نمايد.
(602) اگر پيشانى يا پشت دست ها زخم است و پارچه يا چيز ديگرى را كه بر آن بسته نمىتواند باز كند، بايد دست را روى آن بكشد. و نيز اگر كف دست زخم باشد و پارچه يا چيز ديگرى را كه بر آن بسته نتواند باز كند، بايد دست را با همان پارچه به چيزى كه تيمم به آن صحيح است بزند و به پيشانى و پشت دست ها بكشد. و اگر كف دست به سبب شكستگى يا عارضه ديگرى به طورى در ميان گچ باشد كه قابل برداشتن نيست، براى تيمم از ديگران كمك بگيرد.
(603) اگر پيشانى و پشت دست ها مو داشته باشد اشكال ندارد. ولى اگر موى سر روى پيشانى آمده باشد وبيش از حد معمول باشد، بايد آن را عقب بزند.
(604) كسى كه وظيفه اش تيمم است بنابر احتياط واجب نبايد پيش از وقت نماز براى نماز تيمم كند، ولى اگر براى كار واجب ديگر يا مستحبى تيمم كند و تا وقت نماز عذر او باقى باشد، مىتواند با همان تيمم نماز بخواند.
(605) كسى كه وظيفه اش تيمم است، اگر بداند تا آخر وقت عذر او باقى مىماند، در وسعت وقت مىتواند با تيمم نماز بخواند. و هم چنين اگر اميد بر طرف