نماز نماز مهمترين اعمال دينى است كه اگر قبول درگاه خداوند عالم شود، عبادت هاى ديگر هم قبول مىشود و اگر پذيرفته نشود اعمال ديگر هم قبول نمىشود. و همان طور كه اگر انسان هر شبانه روز پنج نوبت در نهر آبى شستشو كند، چرك در بدنش نمىماند، نمازهاى پنجگانه هم انسان را از گناهان پاك مىكند. سزاوار است كه انسان نماز را در اول وقت بخواند. كسى كه نماز را پست و سبك شمارد، مانند كسى است كه نماز نمىخواند، پيغمبر اكرم (صلى الله عليه وآله و سلم) فرمودند:
" كسى كه به نماز اهميت ندهد و آن را سبك شمارد، سزاوار عذاب آخرت است ". روزى حضرت در مسجد تشريف داشتند، مردى وارد و مشغول نماز شد، ركوع و سجودش را كاملا به جا نياورد. حضرت فرمودند: " اگر اين مرد در حالى كه نمازش اين طور است از دنيا برود، به دين من از دنيا نرفته است ". پس انسان بايد مواظب باشد كه به عجله و شتابزدگى نماز نخواند و در حال نماز به ياد خدا و با خضوع و خشوع و وقار باشد و متوجه باشد كه با چه كسى سخن مىگويد و خود را در مقابل عظمت و بزرگى خداوند عالم بسيار پست و ناچيز ببيند و اگر انسان در موقع نماز كاملا به اين مطلب توجه كند، از خود بى خبر مىشود، چنان كه در حال نماز تير را از پاى مبارك أمير المؤمنين (عليه السلام) بيرون كشيدند و آن حضرت متوجه نشدند. و نيز بايد نمازگزار توبه و استغفار نمايد و گناهانى كه مانع قبول شدن نماز است، مانند حسد، كبر، غيبت، خوردن حرام، آشاميدن مسكرات و ندادن خمس و زكات بلكه هر معصيتى را ترك كند. و هم چنين سزاوار است كارهايى كه ثواب نماز را كم مىكند بجا نياورد، مثلا در حال خواب آلودگى و خوددارى از بول به نماز