تكبيرة الاحرام (801) گفتن " الله اكبر " در اول هر نماز، واجب و ركن است و بايد بنا بر احوط حروف " الله " و حروف " اكبر " و دو كلمه " الله اكبر " را پشت سر هم بگويد و نيز بايد كسى كه مىتواند، اين دو كلمه را به عربى صحيح بگويد و اگر به عربى غلط بگويد، يا مثلا ترجمه‌ آن را به فارسى بگويد صحيح نيست (802) موقع گفتن تكبيرة الاحرام بايد بدن آرام باشد و اگر عمدا در حالى كه بدنش حركت دارد، تكبيرة الاحرام را بگويد باطل است و هم چنين بنابر احتياط اگر سهوا يا از روى فراموشى باشد نيز باطل است.
(803) كسى كه لال است يا زبان او مرضى دارد كه نمىتواند " الله اكبر " را درست بگويد، بايد به هر طورى كه مىتواند بگويد و اگر هيچ نمىتواند بگويد براى تكبير بنا بر احوط با انگشت اشاره كند و اگر مىتواند، زبانش را هم حركت دهد.
(804) مستحب است موقع گفتن تكبير اول نماز و تكبيرهاى بين نماز، دست ها را تا مقابل گوش ها يا مقابل صورت يا گونه ها يا مقابل پايين گردن، بالا ببرد.
و نبايد دست ها را از مقابل گوش ها و سر بالاتر ببرد، و مستحب است در نماز جماعت امام تكبير را بلند و مأموم آهسته بگويد.
قرائت (805) در ركعت اول و دوم نمازهاى واجب يوميه، انسان بايد اول سوره حمد و بعد از آن بنا بر احتياط در صورتى كه مىداند يا مىتواند ياد بگيرد، يك سوره‌ تمام بخواند. و بنا بر اظهر اگر سوره ضحى را مىخواند بايد سوره " الم نشرح " را هم به دنبال آن بخواند و اگر سوره فيل را خواند سوره قريش را هم بخواند.
(806) اگر وقت نماز تنگ باشد، يا انسان ناچار شود كه سوره را نخواند، مثلا بترسد كه اگر سوره را بخواند، دزد يا درنده، يا چيز ديگرى به او صدمه بزند، نبايد