(1153) مأموم نبايد بنابر اظهر جلوتر از امام بايستد واظهر اين است كه مىتواند مساوى امام بايستد، ولى احتياط در اين است كه مساوى هم نايستد بلكه از امام عقب تر باشد، وافضل آن است كه اگر مأموم يك نفر است در طرف راست امام بايستد و اگر بيشتر هستند پشت سر او قرار بگيرند.
(1154) اگر بعد از شروع نماز، بين مأموم و امام، يا بين مأموم و كسى كه مأموم به واسطه‌ او متصل به امام است، پرده يا چيز ديگرى كه پشت آن را نمىتوان ديد فاصله شود، نماز فرادى مىشود و صحيح است.
(1155) بايد بين جاى سجده‌ مأموم و جاى ايستادن امام به قدر يك انسان كه به سجده رفته است فاصله نباشد، بنا بر اين اگر بين آن دو اين مقدار فاصله بود - يعنى از سر تا نوك انگشتان پاى يك نفر كه در سجده است -، بنا بر اظهر نماز جماعت اشكال دارد، و هم چنين اگر بين انسان و مأمومى كه جلوى او ايستاده و به وسيله او به امام متصل است به همين مقدار فاصله باشد نمازش اشكال دارد، و احتياط مستحب آن است كه جاى سجده‌ مأموم با جاى كسى كه جلوى او ايستاده، هيچ فاصله نداشته باشد، و اگر فاصله به قدر يك گام متعارف و معمولى باشد، بنا بر اظهر اشكالى ندارد.
(1156) اگر مأموم به واسطه‌ كسى كه طرف راست يا چپ او اقتدا كرده به امام متصل باشد و از جلو به امام متصل نباشد، چنانچه كمتر از مقدارى كه در مسأله‌ فوق گفته شد فاصله داشته باشد، نماز و جماعتش صحيح است.
(1157) اگر در اثناء نماز، بين مأموم و امام، يا بين مأموم و كسى كه مأموم به واسطه‌ او به امام متصل است به مقدار فوق فاصله پيدا شود، نمازش فرادى مىشود و صحيح است.
(1158) اگر نماز همه كسانى كه در صف جلو هستند تمام شود، يا همه نيت فرادى نمايند، چنانچه فاصله به اندازه فوق نباشد نماز صف بعد به طور جماعت صحيح و اگر نه نمازشان فرادى مىشود و صحيح است.
(1159) اگر در ركعت دوم اقتدا كند، مستحب است قنوت و تشهد را با امام بخواند و احتياط مستحب آن است كه موقع خواندن تشهد، به حال تجافى بنشيند،