(1643) اگر خوشه‌ گندم و جو را بعد از آن كه دانه بسته، به چيز ديگرى، غير گندم و جو بفروشند، اشكال ندارد.
(1644) انسان مىتواند از ميوه‌ درختى كه در مسير عبور عمومى است، حتى اگر مالك مشخص داشته باشد، بخورد، ولى نبايد موجب افساد يا از بين رفتن درخت و ميوه شود، و بنا بر احوط بايد چيزى از ميوه را با خود نبرد.
معامله سلف (1645) معامله سلف آن است كه مشترى پول را بدهد كه بعد از مدتى جنس را تحويل بگيرد، و اگر بگويد اين پول را مىدهم كه مثلا بعد از شش ماه فلان جنس را بگيرم و فروشنده بگويد قبول كردم، يا فروشنده پول را بگيرد و بگويد فلان جنس را فروختم كه بعد از شش ماه تحويل بدهم، معامله صحيح است.
(1646) اگر پولى را سلف بفروشد و عوض آن را پول بگيرد معامله باطل است، ولى اگر جنسى را سلف بفروشد و عوض آن را جنس ديگر يا پول بگيرد، معامله صحيح است.
شرايط معامله سلف (1647) معامله سلف شش شرط دارد:
1 - بايد خصوصياتى را كه قيمت جنس به واسطه‌ آنها فرق مىكند، معين نمايند.
ولى دقت زياد هم لازم نيست، همين قدر كه مردم بگويند خصوصيات آن معلوم شده كافى است، پس معامله سلف در نان، گوشت، پوست حيوان و مانند آنها، در صورتى كه نشود خصوصياتشان را به طورى معين كنند كه براى مشترى مجهول نباشد و معامله غررى باشد، باطل است.
2 - پيش از آن كه خريدار و فروشنده از هم جدا شوند، خريدار تمام قيمت را به فروشنده بدهد و اگر خريدار از فروشنده طلبكار است خلاف احتياط است كه پول