نماز را تمام بخواند، و اگر معلوم شد كه از اول قصد هشت فرسخ را داشته بنابر اظهر بايد نماز را شكسته بخواند، و احوط جمع بين شكسته و تمام است مگر اين كه مسافت باقيمانده هشت فرسخ باشد كه در اين صورت بايد شكسته بخواند.
شرط سوم: در بين راه از قصد خود برنگردد، پس اگر پيش از رسيدن به چهار فرسخ از قصد خود برگردد، يا مردد شود، بايد نماز را تمام بخواند.
(1047) اگر براى رفتن به محلى حركت كند و بعد از رفتن مقدارى از راه بخواهد جاى ديگرى برود، چنانچه از محل اولى كه حركت كرده تا جايى كه مىخواهد برود، هشت فرسخ باشد، بايد نماز را شكسته بخواند.
(1048) اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد مردد شود كه بقيه‌ راه را برود يا نه، و در موقعى كه مردد است راه نرود و بعد تصميم بگيرد كه بقيه راه را برود، بايد تا آخر مسافرت نماز را شكسته بخواند.
(1049) اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد مردد شود كه بقيه‌ راه را برود يا نه، و در موقعى كه مردد است مقدارى راه برود و بعد تصميم بگيرد كه هشت فرسخ ديگر برود يا چهار فرسخ رفته و برگردد و يا اين كه تصميم بگيرد بقيه‌ راه را برود و باقيمانده سفر او هشت فرسخ باشد يا چهار فرسخ باشد ولى بخواهد برود و برگردد، بايد نماز را شكسته بخواند.
(1050) اگر در حال سفر بعد از گذشتن از حد ترخص مانعى براى مسافرت پيش بيايد، تا وقتى كه تصميم او بر سفر باقى است و مشروط به تحقق امر ديگر نيست، بايد نماز را شكسته بخواند، ولى اگر از تصميم سفر برگردد و يا بخواهد در همان مكان ده روز بماند بايد نماز را تمام بخواند.
شرط چهارم: قبل از رسيدن به هشت فرسخ از وطن خود نگذرد، يا نخواهد ده روز يا بيشتر در جايى بماند، پس كسى كه مىخواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطنش بگذرد، يا ده روز در محلى بماند، بايد نماز را تمام بخواند.
(1051) كسى كه نمىداند پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطنش مىگذرد يا