عقدهاى او با اجازه ولى صحيح است، و نيز مىتواند در اجراى صيغه عقد، وكيل ديگرى شود.
(1794) كسى كه گاهى عاقل و گاهى ديوانه است، تصرفى كه در هنگام ديوانگى در مال خود مىكند صحيح نيست.
(1795) انسان در مرضى كه به آن از دنيا مىرود، بنا بر اقرب مىتواند هر مقدار از مال خود را كه بخواهد به مصرف خود و عيال و مهمان و كارهايى كه اسراف شمرده نمىشود برساند، و نيز اگر مال خود را به كسى ببخشد يا ارزانتر از قيمت بفروشد يا اجاره دهد، صحيح است.