مدتى در كنار هم باشند، ديگرى نبايد مانع شود.
(1987) هر يك از پدر و مادر، اگر چه مثل پدر قبل از رسيدن نوبت سرپرستيش از دنيا برود، حق سرپرستى مخصوص ديگرى مىشود، نه وصى يا نزديكان متوفى، و در صورت وفات پدر، اگر مادر ازدواج كند در حق سرپرستى او تأمل است، و احوط رعايت رضايت كسى است كه شرعا بعد از پدر و مادر صاحب حق است.
(1988) اگر پدر و مادر مفقود شوند، بنابر اظهر حق سرپرستى براى جد پدرى به جاى پدر و جده ‌مادرى به جاى مادر به همان صورتى كه در پدر و مادر گفته شد ثابت است، و احتياط در رعايت رضايت جد پدرى است، و اگر اينها هم مفقود شوند، حق سرپرستى براى كسى كه از نظر ارث به بچه نزديكتر است، يعنى اگر بچه بميرد از او ارث مىبرد، خالى از وجه نيست.
(1989) انفاق و تأمين مخارج زندگى پدر و مادر و پدر بزرگ و مادر بزرگ هر چه بالا روند بر فرزند واجب است، و هم چنين تأمين مخارج فرزندان و اولاد آنها هر چه پايين آيند. و اين دو حكم در صورتى است كه آنها فقير باشند، و انفاق بر غير اينها، از برادران و خواهران و عموها و دائى ها واجب نيست، اگر چه مستحب مؤكد است.