بگويد دو سجده سهو كافى است.
(1011) اگر يك سجده يا تشهد را فراموش كند و پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد، و يا گمان كند كه سجده را از ركعت پيش فراموش كرده است، بايد برگردد و بجا آورد، و بعد از نماز براى قيام بى جا احتياطا دو سجده سهو بجا آورد و هم چنين بنا بر احوط دو سجده سهو ديگر براى زياد شدن قرائت يا تسبيحات - اگر آنها را خوانده باشد - بجا آورد.
(1012) اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد كه يك سجده يا تشهد را از ركعت پيش فراموش كرده، بايد بعد از سلام بنا بر اظهر سجده يا تشهد را قضا نمايد و بعد از آن براى تشهد فراموش شده دو سجده ‌سهو و بنا بر احتياط واجب براى يك سجده فراموش شده نيز دو سجده سهو بجا آورد.
(1013) اگر سجده ‌سهو را بعد از سلام نماز عمدا بجا نياورد، معصيت كرده و واجب است هر چه زودتر آن را انجام دهد و چنانچه سهوا بجا نياورد، هر وقت يادش آمد بايد فورا انجام دهد و لازم نيست نماز را دوباره بخواند.
(1014) اگر شك دارد كه سجده ‌سهو بر او واجب شده يا نه، لازم نيست بجا آورد.
(1015) كسى كه شك دارد دو سجده ‌سهو بر او واجب شده يا چهار سجده، اگر دو سجده بنمايد كافى است.
(1016) اگر بداند يكى از دو سجده ‌سهو را بجا نياورده، بايد دو سجده ‌سهو بجا آورد و اگر بداند سهوا سه سجده كرده، بايد دوباره دو سجده ‌سهو بنمايد.
(1017) اگر واجبى از واجبات سجده سهو را فراموش كرد، اگر محل آن نگذشته آن را بجا مىآورد و اگر بعد از سلام فهميد، بنابر احتياط سجده سهو را اعاده كند.
(1018) اگر در سجده ‌سهو شك كرد كه دو سجده بجا آورده يا يك سجده، بنا را بر دو مىگذارد، اگر چه قبل از تشهد باشد، و اگر شك كرد كه دو سجده بجا آورده يا سه سجده، بنا را بر دو مىگذارد و هم چنين به شك در ذكر يا طمأنينه اعتنا نمىكند، اگر چه قبل از سر بر داشتن از سجده باشد، اما اگر شك كرد كه اصل سجده