پسر را كنار مىگذارند، و چنانچه مثلا يك پسر يا يك دختر به دنيا آمد، ورثه، زيادى آن را بين خودشان تقسيم مىكنند. و براى كنار گذاشتن سهم بچه، انعقاد نطفه و وجود حمل در وقت مردن آن ميت كافى است و دميده شدن روح در آن حمل شرط نيست، ولى زنده به دنيا آمدن شرط است، پس اگر زنده به دنيا آمد و در همان ساعت مرد باز هم ارث مىبرد و ديگران هم از او ارث مىبرند.
(2265) شخص مفقود الاثرى كه زنده بودنش معلوم نيست و وارث هم دارد مالش را كنار مىگذارند و بنابر اظهر تا مدت چهار سال وضعيت او را پيگيرى مىكنند سپس مالش بين ورثه تقسيم مىكنند، ولى اگر بعدا زنده بودن او معلوم شد آن تقسيم مال از بين مىرود و تمام مال به خود او بر مىگردد، و احتياط مستحب آن است كه منتظر بمانند تا وقتى كه علم عادى يا اطمينانى به مردن او پيدا شود.
(2266) اگر چند نفر كه هر كدام وارث ديگرى است با هم مثلا زير آوار بمانند، در صورتى كه معلوم نباشد كدام زودتر مرده، هر كدام از ديگرى ارث مىبرد، ولى اگر معلوم شود كه كدام يك زودتر مرده، كسى كه ديرتر مرده ارث مىبرد.