مسأله 13 - بهتر است كه خطيب در هنگام ايراد خطبه با طهارت باشد، اگر چه بنا بر اظهر صحت خطبه مشروط به طهارت (وضوء و غسل و تيمم) نيست. و همين حكم در مورد مأمومين هم جارى است.
و هم چنين صحت خطبه مشروط به پاك بودن بدن و لباس هم نيست.
مسأله 14 - حرف زدن خطيب به غير خطبه در اثناء خطبه باطل كننده ‌آن نيست، مادامى كه باعث به هم خوردن موالات و وحدت عرفيه اى كه در يك خطبه شرط است و نيز باعث فوت وقت نماز جمعه نباشد. و هم چنين است اگر مثلا در اثناء خطبه وضوء بگيرد.
مسأله 15 - اگر ممكن است كه به وسيله بلندگو كلام خطيب به گوش تمام جمعيت نمازگزار برسد، بعيد نيست كه واجب باشد.
مسأله 16 - در صورتى كه مأموم در شرائطى است كه اگر خطبه ها را گوش بدهد مىشنود، واجب است گوش بدهد. و نيز حرف زدنى كه او را از اين گوش دادن واجب باز دارد حرام است، اگر چه باعث بطلان خطبه و نماز جمعه نسبت به او نيست. و احتياط مستحب آن است كه مأموم از حرف زدنى كه او را از گوش دادن واجب هم باز نمى دارد اجتناب كند.
مسأله 17 - اگر مأموم به خطبه ها نرسيد ولى يك ركعت از نماز جمعه را درك كرد، نماز جمعه‌ او صحيح است.
مسأله 18 - واجب است نماز جمعه را به جماعت بخوانند، و نيز جماعت شرط صحت آن است، ولى اگر بعدا معلوم شد كه امام، فاسق بوده و يا طهارت نداشته، بنا بر اظهر نماز جمعه صحيح است.
مسأله 19 - امام جماعت در نماز جمعه بايد از كمال عقل برخوردار باشد و مرد و عادل و بالغ و حلال زاده و شيعه دوازده امامى باشد. و لازم نيست نماز جمعه در اصل بر او واجب تعيينى باشد، پس مسافر مىتواند امام جمعه شود. و نيز ساير امورى كه در جماعت نمازهاى يوميه شرط است (مثل فاصله نداشتن و غير آن) در اينجا نيز معتبر است.
مسأله 20 - در نماز جمعه لازم است كه مأمومين قصد اقتداء به امام را داشته