چه جاهاى ديگر به زمين برسد. ولى اگر پيشانى را به زمين بگذارد و سهوا جاهاى ديگر را به زمين نرساند، يا سهوا ذكر نگويد سجده صحيح است.
(859) كفايت هر ذكرى كه در سجده بگويد خالى از وجه نيست. ولى احتياط مستحب آن است كه سه مرتبه " سبحان الله " يا يك مرتبه " سبحان ربى الاعلى و بحمده " بگويد و مستحب است " سبحان ربى الأعلى وبحمده " را سه يا پنج يا هفت مرتبه بگويد.
(860) در سجود بايد به مقدار ذكر واجب، بدن آرام باشد. و اگر نتوانست به اندازه ذكر واجب آرامش بدن داشته باشد، اصل وجوب ذكر ساقط نمىشود، و اگر به هيچ وجه بدنش آرام نمىگيرد احوط اين است كه نماز ديگرى هم بخواند و سجده‌ آن را با اشاره انجام دهد و منظور از آرامش بدن، توقف و مكث بين سر گذاشتن و برداشتن است.
(861) اگر پيش از آن كه پيشانى به زمين برسد و بدن آرام بگيرد عمدا ذكر سجده را بگويد، يا پيش از تمام شدن ذكر عمدا سر از سجده بردارد، نماز باطل است.
(862) اگر پيش از آن كه پيشانى به زمين برسد و بدن آرام گيرد، سهوا ذكر سجده را بگويد و پيش از آن كه سر از سجده بردارد، بفهمد اشتباه كرده بايد دوباره در حال آرام بودن، ذكر را بگويد.
(863) اگر بعد از آن كه سر از سجده برداشت، بفهمد كه پيش از آرام گرفتن بدن ذكر را گفته يا پيش از آن كه ذكر سجده تمام شود سر بر داشته نمازش صحيح است.
(864) موقعى كه ذكر سجده را مىگويد بايد تمام هفت عضو روى زمين باشند و از زمين برداشته نشوند ولى موقعى كه مشغول گفتن ذكر نيست، اگر غير پيشانى جاهاى ديگر را از زمين بردارد و دوباره بگذارد اشكال ندارد.
(865) اگر پيش از تمام شدن ذكر سجده سهوا پيشانى را از زمين بردارد نمىتواند دوباره به زمين بگذارد و بايد آن را يك سجده حساب كند. ولى اگر جاهاى ديگر را سهوا از زمين بردارد، بايد دو مرتبه به زمين بگذارد و ذكر را بگويد.
(866) بعد از تمام شدن ذكر سجده‌ اول بايد بنشيند تا بدن آرام بگيرد و بعد به