بخواند مگر اين كه عرفا مضطر و مجبور باشد با همين بدن يا لباس نماز بخواند يا براى شخص او آب كشيدن يا تعويض آنها مشكل و سخت باشد. و اما خون بواسيرى كه دانه هاى آن بيرون است و يا اين كه در داخل بوده ولى مثل بواسيرى كه در بيرون است بدن يا لباسش را نجس مىكند، بدون اشكال نماز خواندن با آن جايز است.
(717) كسى كه بدنش زخم است، اگر در بدن يا لباس خود خونى كه بيشتر از درهم است ببيند و نداند از زخم است يا خون ديگر، بنا بر اظهر جايز است با آن نماز بخواند.
(718) اگر سر سوزنى خون سگ، خوك، كافر، مردار و حيوان حرام گوشت بنا بر احوط، در بدن يا لباس نمازگزار باشد، نماز او باطل است و بنا بر احتياط خون حيض، نفاس، استحاضه، نيز چنين است. ولى خون هاى ديگر مثل خون بدن انسان يا خون حيوان حلال گوشت، اگر چه در چند جاى بدن و لباس باشد، در صورتى كه روى هم كمتر از درهم باشد، نماز خواندن با آن اشكال ندارد.
(719) اگر چند زخم در بدن باشد چنانچه مىشود آنها را موقع آب كشيدن، جداى از يكديگر تطهير كرد و براى آن شخص مشكل نباشد، هر كدام يك زخم حساب مىشود، اگر چه زخم ها نزديك به هم باشد، و هر كدام كه خوب شد بايد بدن يا لباس را از خون آن آب كشيد.
(720) بايد مجموع خونى كه در لباس است از مقدار يك درهم بيشتر نباشد، بنا بر اين خونى كه به پشت لباس رسيده يا به آستر لباس هم سرايت كرده جداگانه حساب مىشود و بايد مجموع جاهايى را كه خونى شده، در نظر گرفت كه اگر از يك درهم كمتر بود، مانعى ندارد و اگر نه بايد آب كشيده يا تعويض شود.
(721) اگر خون بدن يا لباس كمتر از درهم باشد و رطوبتى به آن برسد كه اطراف را آلوده كند، در صورتى كه خون و رطوبتى كه به آن رسيده، به اندازه درهم نباشد، بنا بر اظهر نماز صحيح است.
(722) اگر بدن يا لباس خونى نشود، ولى با رطوبت به خون برسد و نجس شود، اگر مقدارى كه نجس شده كمتر از درهم باشد، بنا بر اظهر مىشود با آن نماز خواند.