قيمتش بفروشند. ولى اگر تهيه آنها به قدرى پول مىخواهد كه نسبت به حال او آن مقدار ضرر دارد، واجب نيست تهيه نمايد.
(569) اگر ناچار شود كه براى تهيه آب قرض كند، بايد قرض نمايد، ولى كسى كه مىترسد نتواند قرض خود را بدهد واجب نيست قرض كند.
(570) اگر حفر چاه مشقت ندارد، بايد براى تهيه آب، چاه حفر كند. مگر اين كه ضرر غير مالى مهمى در اين كار باشد كه به خاطر آن، ديگر اين كار واجب نباشد.
(571) اگر كسى مقدارى آب بى منت به او ببخشد بايد قبول كند 3 - ترس از ضرر:
(572) اگر از استعمال آب بر جان خود بترسد، يا بترسد كه به علت استعمال آن، مرض يا عيبى در او پيدا شود، يا مرضش طول بكشد، يا شدت كند، يا به سختى معالجه شود، بايد تيمم نمايد، ولى اگر آب گرم براى او ضرر ندارد، بايد با آب گرم وضو بگيرد يا غسل كند، در صورتى كه مخارج گرم كردن در حد متعارف باشد نه خارج از حد معمول.
(573) لازم نيست يقين كند كه آب براى او ضرر دارد، بلكه اگر احتمال ضرر بدهد، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد و از آن احتمال ترس براى او پيدا شود، بايد تيمم كند (574) كسى كه مبتلا به درد چشم است و آب براى او ضرر دارد، بايد تيمم نمايد.
(575) اگر به دليل يقين يا ترس به ضرر، تيمم كند و قبل از نماز بفهمد كه آب برايش ضرر ندارد، تيمم او باطل است، و اگر بعد از نماز بفهمد، اگر قطع او بر اساس منشأ و علامت معتبرى بوده نمازش صحيح است، و اگر نه بنا بر احتياط نمازش را بايد دو مرتبه بخواند.
(576) كسى كه مىداند آب برايش ضرر ندارد، چنانچه غسل كند يا وضو بگيرد و بعد بفهمد كه آب براى او ضرر داشته، وضو و غسل او صحيح است.