(528) اگر كسى نباشد كه بتواند نماز ميت را ايستاده بخواند، مىشود نشسته بر او نماز خواند. و چنانچه بعد از خواندن تمام نماز و يا قسمتى از آن به طور نشسته، شخصى كه قادر بر نماز خواندن به طور ايستاده است پيدا شود، بنا بر احتياط واجب بايد نماز اعاده شود.
(529) اگر چند ميت با هم حاضر بودند، مىتواند براى همه يك نماز بخواند ولى در دعاهايى كه بعد از تكبير چهارم خوانده مىشود بايد ضماير به صورت جمع گفته شود، و مى تواند براى هر كدام يك نماز بخواند.
(530) مكروه است بر ميت چند مرتبه نماز بخوانند، در صورتى كه هر دو نماز از هر نظر مثل هم باشند، ولى اگر ميت صاحب فضيلت ايمانى مانند حضرت حمزه و فاطمه بنت اسد و سهل بن حنيف باشد مكروه نيست.
(531) اگر ميت را عمدا يا از روى فراموشى يا به جهت عذرى بدون نماز دفن كنند، يا بعد از دفن معلوم شود نمازى كه بر او خوانده شده باطل بوده است، اگر خارج كردن ميت از قبر ممكن نيست يا موجب بى احترامى به او مىشود، واجب است به قبر او نماز بخوانند. و اگر نه احتمال دارد مثل غسل دادن و كفن كردن ميت، بيرون آوردن ميت و خواندن نماز بر بدن او واجب باشد. و اما اگر بعد از نماز خواندن به قبر ميت، بدن او به سببى مثل سيل و نظير آن خارج شد، بنا بر احتياط واجب اين نماز اعاده شود.
(532) در صورت مزاحمت نماز فريضه با نماز ميت هر كدام كه وقتش تنگ است مقدم است، و اگر وقت هر دو وسعت دارد مخير است، و در صورتى كه وقت هر دو تنگ شده باشد، به طورى كه در تأخير دفن، خوف بر ميت وجود دارد اظهر تقديم فريضه و نماز خواندن بر قبر ميت بعد از دفن او است.