آن مشكل باشد، بايد در طرفى كه هموار است به اندازه پرتاب دو تير و در طرفى كه اين طور نيست به اندازه پرتاب يك تير جستجو كند، و همين طور است اگر در يك طرف قسمتى هموار و قسمت ديگر ناهموار باشد.
(554) كسى كه وقت نماز او تنگ نيست و براى تهيه‌ آب وقت دارد اگر يقين يا اطمينان دارد كه در محلى دور تر از مقدارى كه بايد جستجو كند آب هست، در صورتى كه مانعى نباشد و مشقت هم نداشته باشد بايد براى تهيه‌ آب برود.
(555) لازم نيست خود انسان در جستجوى آب برود، بلكه مىتواند كسى را كه به گفته‌ او اطمينان دارد بفرستد و در اين صورت اگر يك نفر از طرف چند نفر برود كافى است، و هم چنين اگر كسى اهل آن ناحيه باشد و خبر از نبودن آب بدهد به همان اكتفا مىشود.
(556) اگر احتمال دهد كه داخل بار سفر خود، يا در منزل يا در قافله آب هست، بايد به قدرى جستجو نمايد كه به نبودن آب يقين كند، يا از پيدا كردن آن نا اميد شود.
(557) اگر پيش از وقت نماز جستجو نمايد و آب پيدا نكند و تا وقت نماز همان جا بماند، لازم نيست كه دوباره در جستجوى آب برود.
(558) اگر بعد از داخل شدن وقت نماز جستجو كند و آب پيدا نكند و تا وقت نماز ديگر در همان جا بماند، جستجوى دوباره لازم نيست.
(559) اگر از درنده بترسد، يا جستجوى آب به قدرى سخت باشد كه نتواند تحمل كند، يا وقت نماز به قدرى تنگ باشد كه هيچ نتواند جستجو كند، جستجو لازم نيست ولى اگر بتواند مقدارى جستجو كند همان مقدار جستجو لازم است، و اگر از دزد بر جان يا مال خودش بترسد نبايد در جستجوى آب برود.
(560) اگر در جستجوى آب نرود تا وقت نماز تنگ شود، معصيت كرده ولى نمازش با تيمم صحيح است.
(561) كسى كه يقين دارد آب پيدا نمىكند، چنانچه دنبال آب نرود و با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد كه اگر جستجو مىكرد آب پيدا مىشد، بايد بنا بر احتياط واجب نماز را اعاده نمايد.