نمىشود واجب نيست، ولى براى آن كه يقين كند از جاهايى كه بايد شسته شود چيزى باقى نمانده، واجب است مقدارى از آنها را هم بشويد. و كسى كه نمىدانسته بايد اين مقدار را بشويد، اگر نداند در وضوهايى كه گرفته اين مقدار را شسته يا نه، نمازهايى كه خوانده صحيح است.
(243) بايد صورت و دست ها را از بالا به پايين شست و اگر از پايين به بالا بشويد و به همان شستن اكتفا كند، بلكه مطلقا در بعضى موارد، وضو باطل است و احتياط واجب آن است كه در هر عضو ابتدا قسمت هاى بالاتر و سپس قسمت هاى پايين تر را بشويد و رعايت ترتيب عرفى، كافى است.
(244) اگر دست را تر كند و به صورت و دست ها بكشد، بايد بنا بر احتياط ترى دست به قدرى باشد كه به واسطه كشيدن دست، كمى آب بر آنها جارى شود.
(245) بعد از شستن صورت بايد دست راست و بعد از آن دست چپ را از آرنج تا سر انگشت ها بشويد به طورى كه دست ها كاملا شسته شود.
(246) براى آن كه يقين كند آرنج را كاملا شسته بايد مقدارى بالاتر از آرنج را هم بشويد.
(247) كسى كه پيش از شستن صورت، دست هاى خود را تا مچ شسته، در موقع شستن دست ها براى وضو بايد تا سر انگشتان را بشويد، و اگر فقط تا مچ را بشويد وضوى او باطل است.
(248) در وضو شستن صورت و دست ها مرتبه ‌اول واجب و مرتبه‌ دوم مستحب و مرتبه ‌سوم و بيشتر از آن حرام مىباشد و مقصود از هر مرتبه، شستن تمام عضو است.
(249) بعد از شستن هر دو دست بايد جلو سر را با ترى آب وضو كه در دست مانده مسح كند. اگر ترى در دست نمانده باشد وظيفه اش در مسأله 257 بيان خواهد شد. و احتياط واجب در مسح سر از بالا به پايين است، و مسح كردن با دست راست بهتر است.
(250) جلوى سر (يك قسمت از چهار قسمت سر، كه مقابل پيشانى است) جاى مسح مىباشد و هر جاى اين قسمت را به هر اندازه مسح كند كافى است، اگر