صحت مىشود يعنى بنا بر اين مىگذارند كه عمل را صحيح انجام داده است.
(1255) كسى را كه عذرى دارد، مثلا نشسته نماز مىخواند، بنابر احتياط نمىتوان براى نمازهاى ميت اجير كرد، بلكه كسى را هم كه با تيمم يا وضوى جبيره نماز مىخواند، بنا بر احتياط نمىشود اجير كرد.
(1256) مرد براى زن و زن براى مرد مىتواند اجير شود و در بلند خواندن و آهسته خواندن نماز بايد هر يك به وظيفه‌ خود عمل نمايد.
(1257) اگر ترتيب قضا شدن نمازهاى ميت معلوم است، قضاى آنها هم بايد به ترتيب خوانده شود و اگر ترتيب نمازها را نمىدانند، چنانچه رعايت ترتيب مستلزم تكرار عمل باشد لازم نيست، حتى اگر بدانند كه ميت ترتيب نمازهاى خود را مىدانسته است.
(1258) اگر با اجير شرط كنند كه عمل را به صورت مخصوص انجام دهد، بايد همان طور بجا آورد، و اگر با او شرط نكنند، بايد در آن عمل به تكليف خود عمل نمايد.
(1259) اگر با اجير شرط نكنند كه نماز را با چه مقدار از مستحبات آن بخواند، مىتواند بدون مستحبات نماز را بجا آورد.
(1260) اگر انسان چند نفر را براى نماز قضاى ميت اجير كند، در صورتى كه ترتيب قضا شدن نمازها براى مستأجر معلوم است، بايد براى هر كدام آنها وقتى را معين نمايد، مثلا اگر با يكى از آنها قرار گذاشت كه از صبح تا ظهر نماز بخواند، با ديگرى قرار بگذارد كه از ظهر تا شب بخواند، و نيز بايد نماز را كه در هر دفعه شروع مىكند معين نمايد، مثلا قرار بگذارد نماز اولى كه مىخواند صبح باشد يا ظهر يا عصر، و با نفر دوم طورى قرار بگذارد كه ترتيب رعايت شود.
(1261) اگر كسى اجير شود كه مثلا در مدت يك سال نمازهاى ميت را بخواند و پيش از تمام شدن سال بميرد، بايد براى نمازهايى كه مىدانند اجير بجا نياورده، ديگرى را اجير نمايند، بلكه براى نمازهايى كه احتمال مىدهند بجا نياورده بنا بر احتياط واجب بايد اجير بگيرند.
(1262) كسى را كه براى نمازهاى ميت اجير كرده اند اگر پيش از تمام كردن