جايز هم نيست، ولى در غير نماز ممكن است جواب به لفظ سلام فقط يا عليك فقط، جايز باشد، مگر اين كه مصلحتى در كار باشد كه در اين صورت با قصد قرآن خواندن، سلام عليك يا سلام عليكم مىگويد كه در اين صورت جايز و گاهى خوب و گاهى واجب مىشود.
(942) اگر كسى به عده اى سلام كند، جواب سلام او بر همه آنان واجب است ولى اگر يكى از آنان جواب دهد كافى است.
(943) سلام كردن مستحب است و خيلى سفارش شده است كه سواره به پياده و ايستاده به نشسته و كوچكتر به بزرگتر سلام كند.
(944) اگر به عده اى سلام كند و كسى كه بين آنها مشغول نماز است شك كند كه سلام كننده قصد سلام كردن به او را هم داشته يا نه، نبايد جواب بدهد و همچنين است اگر بداند كه او را هم قصد كرده ولى ديگرى جواب سلام را بدهد، اما اگر بداند كه او را هم قصد كرده يا اين كه به وسيله اى بفهمد كه فقط او را قصد كرده است و ديگرى جواب ندهد، بايد جواب او را بگويد. ولى اگر بچه مميزى هم جواب سلام را داد بنا بر اظهر از نمازگزار و ديگران ساقط مىشود.
(945) اگر دو نفر با هم در يك زمان به يكديگر سلام كنند، بر هر يك واجب است جواب سلام ديگرى را بدهد ولى احتمال دارد كه بر هيچ كدام رد سلام واجب نباشد، و اگر كسى به يكى از دو نفر بدون تعيين سلام كرد، جواب سلام بر هيچ كدام واجب نيست و در حال نماز جايز نيست.
هفتم: از مبطلات نماز، عمدا قهقهه كردن (يعنى خنديدن شديد) است، ولى اگر سهوا يا از روى فراموشى قهقهه كرد، نمازش صحيح است، و اگر كسى با صدا بخندد ولى به حد قهقهه نرسد، در صورتى كه مقدمه خنديدن به اختيار و توجه او بوده است، بنا بر اظهر نمازش باطل است و اگر نه باطل بودن نماز مطابق احتياط است كه نماز را تمام كرده و بعد از روى احتياط دو مرتبه اعاده نمايد.
(946) اگر براى جلوگيرى از صداى خنده حالش تغيير كند مثلا رنگش سرخ شود، نمازش صحيح است.
هشتم: آن كه براى كار دنيا عمدا با صدا گريه كند، ولى اگر براى كار دنيا بى صدا