خود را براى زيارت كرايه بدهد، و در ضمن خودش هم زيارت كند، بايد نماز را تمام بخواند.
(مسأله 1304) حمله دار يعنى مدير كاروان حج، چنانچه شغلش مسافرت بأشد، بايد نماز را تمام بخواند و اگر شغلش مسافرت نباشد فقط در أيام حج هر سال براى حمله داري سفر مىكند، احتياط واجب آنست كه بين نماز تمام و شكسته جمع نمايد، ولى چنانچه مدت سفر أو كم بأشد مثل أين زمان كه سفر با هواپيما است، بعيد نيست كه حكم أو نماز شكسته بأشد.
(مسأله 1305) كسى كه شغل أو حمله داري است و حاجيها را از رآه دور به مكة مىبرد، چنانچه مقدار قابل توجهى از أيام سال را در رآه بأشد، بايد نماز را تمام بخواند.
(مسأله 1306) كسى كه در مقداري از سال شغلش مسافرت است، مثل راننده كه فقط در زمستان يا تابستان اتومبيل خود را كرايه مىدهد بايد در آن سفر نماز را تمام بخواند، و احتياط مستحب آنست كه هم شكسته و هم تمام بخواند.
(مسأله 1307) راننده و دوره گردى كه در دو سه فرسخى شهر رفت و آمد مىكند، چنانچه اتفاقا سفر هشت فرسخى برود، بايد نماز را شكسته بخواند.
(مسأله 1308) چاروادارى كه شغلش مسافرت است، اگر ده روز يا بيشتر در وطن خود بماند چه از أول قصد ماندن ده روز را داشته بأشد، يا بدون قصد بماند بايد در سفر أولى كه بعد از ده روز مى رود نماز را شكسته بخواند و هم چنين است اگر در غير وطن خود ده روز با قصد بماند.
(مسأله 1309) كسى كه شغلش مسافرت است غير از چاروادار، اگر چه در غير وطن خود با قصد ده روز بماند، يا در وطن خود هر چند بدون قصد بأشد ده روز بماند، در سفر أولى كه بعد از ده روز مىرود بنابر احتياط واجب بين نماز تمام و شكسته جمع نمايد.
(مسأله 1310) چاروادارى كه شغلش مسافرت است، اگر شك كند كه در وطن خود يا جاى ديگر ده روز مانده يا نه، بايد نماز را تمام بخواند.