يا از روى فراموشى پيش از وقت بگويد باطل است.
(مسأله 930) اگر پيش از گفتن اقامه شك كند كه اذان گفته يا نه، بايد اذان را بگويد، ولى اگر مشغول اقامه شود و شك كند كه اذان گفته يا نه، گفتن اذان لازم نيست.
(مسأله 931) اگر در بين اذان يا اقامه پيش از آن كه قسمتى را بگويد شك كند كه قسمت پيش از آن را گفته يا نه، بايد قسمتى را كه در گفتن آن شك كرده بگويد، ولى اگر در حال گفتن قسمتى از اذان يا اقامه شك كند كه آنچه پيش از آنست گفته يا نه، گفتن آن لازم نيست.
(مسأله 932) مستحب است انسان در موقع اذان گفتن، رو به قبله بايستد، و با وضو يا غسل بأشد، و دستها را به گوش بگذارد، و صدا را بلند نمايد و بكشد، و بين جملههاى اذان كمي فاصله دهد، و بين آنها حرف نزند.
(مسأله 933) مستحب است انسان اقامه را از اذان آهسته تر بگويد، و جملههاى آن را به هم نچسباند، ولى به اندازه أي كه بين جملههاى اذان فاصله مىدهد بين جملههاى اقامه فاصله ندهد.
(مسأله 934) مستحب است بين اذان و اقامه يك قدم بردارد، يا قدرى بنشيند، يا سجده كند، يا ذكر بگويد، يا دعا بخواند، يا قدرى ساكت بأشد، يا حرفى بزند، يا دو ركعت نماز بخواند، ولى حرف زدن بين اذان و اقامه نماز صبح، و نماز خواندن بين اذان و اقامه نماز مغرب مستحب نيست.
(مسأله 935) مستحب است كسى را كه براى گفتن اذان معين مىكنند عادل و وقت شناس و صدايش بلند بأشد، و اذان را در جاى بلند بگويد.
واجبات نماز واجبات نماز يازده چيز است (أول) نيت (دوم) قيام يعنى ايستادن (سوم) تكبيرة الاحرام، يعنى: گفتن الله أكبر در أول نماز (چهارم) ركوع (پنجم) سجود