شرائط عقد (مسأله 2386) عقد ازدواج چند شرط دارد:
(أول) آن كه بنابر احتياط به عربي صحيح خوانده شود، و اگر خود مرد و زن نتوانند صيغه را به عربي صحيح بخوانند، چنانچه ممكن بأشد بنابر احتياط واجب كسى را كه مىتواند به عربي صحيح بخواند وكيل كنند، و اگر ممكن نباشد خودشان مىتوانند به غير عربي بخوانند، اما بايد لفظي بگويند كه معنى زوجت و قبلت را بفهماند.
(دوم) مرد و زن يا وكيل آنها كه صيغه را مىخوانند قصد انشاء داشته باشند، يعنى اگر خود مرد و زن صيغه را مىخوانند زن به گفتن " زوجتك نفسي " قصدش أين بأشد كه خود را زن أو قرار دهد و مرد به گفتن " قبلت التزويج " زن بودن أو را براى خود قبول بنمايد. و اگر وكيل مرد و زن صيغه را مىخوانند به گفتن " زوجت و قبلت " قصدشان أين بأشد كه مرد و زنى كه آنان را وكيل كرده اند زن و شوهر شوند.
(سوم) كسى كه براى خودش صيغه را مىخواند بنابر احتياط بايد بالغ و عاقل بأشد ولى اگر از طرف ديگرى وكيل شده بأشد احتياط مستحب آن است كه بالغ و عاقل بأشد.
(چهارم) اگر وكيل زن و شوهر يا ولى آنها صيغه را مىخوانند در موقع عقد زن و شوهر را معين كنند. مثلا اسم آنها را ببرند يا به آنها إشارة نمايند. پس كسى كه چند دختر دارد اگر به مردى بگويد " زوجتك إحدى بناتي " يعنى زن تو نمودم يكى از دخترانم را و أو بگويد " قبلت " يعنى قبول كردم چون در موقع عقد دختر را معين نكرده اند عقد باطل است.
(پنجم) زن و مرد به ازدواج راضى باشند. ولى اگر زن ظاهرا با كراهت اذن دهد و معلوم بأشد قلبا راضى است عقد صحيح است.