نماز قضا (مسأله 1366) كسى كه نماز واجب خود را سهوا يا به واسطه أين كه نمىدانسته نماز واجب است يا به واسطه مستى در وقت آن نخوانده بايد قضاى آن را بجا آورد، و هم چنين است بنابر احتياط واجب اگر عمدا نخوانده يا در تمام وقت نماز خواب مانده بأشد، ولى نمازهاى يوميه را كه زن در حال حيض يا نفاس نخوانده قضا ندارد.
(مسأله 1367) اگر بعد از وقت نماز بفهمد نمازى را كه خوانده باطل بوده بايد قضاى آن را بخواند.
(مسأله 1368) كسى كه نماز قضا دارد، بايد در خواندن آن كوتاهى نكند ولى واجب نيست فورا آن را بجا آورد.
(مسأله 1369) كسى كه نماز قضا دارد مىتواند نماز مستحبى بخواند.
(مسأله 1370) اگر انسان احتمال دهد كه نماز قضائي دارد يا نمازهائى را كه خوانده صحيح نبوده، مستحب است احتياطا قضاى آنها را بجا آورد.
(مسأله 1371) در قضاى نمازهاى يوميه ترتيب لازم نيست - مگر در نمازهائى كه در اداى آنها ترتيب هست، مثل نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشا از يك روز - اگر چه بهتر در غير آنها نيز مراعاة ترتيب است.
(مسأله 1372) اگر بخواهد قضاى چند نماز غير يوميه مانند نماز آيات را بخواند، يا مثلا بخواهد قضاى يك نماز يوميه و چند نماز غير يوميه را بخواند، لازم نيست آنها را به ترتيب بجا آورد.
(مسأله 1373) اگر ترتيب نمازهائى را كه نخوانده فراموش كند بهتر آنست كه طورى آنها را بخواند كه يقين كند به ترتيبي كه قضا شده بجا آورده است. مثلا اگر قضاى يك نماز ظهر و يك نماز مغرب بر أو واجب است و نمىداند كدام أول قضا شده، أول يك نماز مغرب و بعد از آن يك نماز ظهر و دوباره نماز مغرب را بخواند، يا أول يك