(مسأله 2001) كسى كه سيد نيست نمىتواند به سيد فطره بدهد حتى اگر سيدي نان خور أو بأشد نمىتواند فطره أو را به سيد ديگرى بدهد.
(مسأله 2002) فطره طفلى كه از مادر يا دايه شير مىخورد بر كسى است كه مخارج مادر يا دايه را مىدهد، و اگر مادر يا دايه مخارج خود را از مال طفل بر مىدارد فطره طفل بر كسى واجب نيست.
(مسأله 2003) انسان اگر چه مخارج عائله اش را از مال حرام بدهد بايد فطره آنان را از مال حلال بدهد.
(مسأله 2004) اگر انسان كسى را أجير نمايد و شرط كند كه مخارج أو را بدهد بايد فطره أو را هم بدهد، ولى چنانچه شرط كند كه مقدار مخارج أو را بدهد مثلا پولى براى مخارجش بدهد واجب نيست فطره أو را بدهد.
(مسأله 2005) اگر كسى بعد از غروب شب عيد فطر بميرد بايد فطره أو عائله اش را از مال أو بدهند ولى اگر پيش از غروب بميرد واجب نيست فطره أو و عائله اش را از مال أو بدهند.
مصرف زكات فطره (مسأله 2006) اگر زكات فطره را به يكى از هشت مصرفى كه سابقا براى زكات مال گفته شد برسانند كافيست. ولى احتياط مستحب آنست كه فقط به فقراى شيعه بدهند.
(مسأله 2007) اگر طفل شيعه أي فقير بأشد انسان مىتواند فطره را به مصرف أو برساند يا بواسطة دادن به ولى أو ملك طفل نمايد.
(مسأله 2008) فقيرى كه فطره به أو مىدهند لازم نيست عادل بأشد ولى بنابر احتياط واجب به شراب خوار و بي نماز و كسى كه آشكارا معصيت مىكند فطره ندهند.
(مسأله 2009) به كسى كه فطره را در معصيت مصرف مىكند نبايد فطره بدهند.
(مسأله 2010) احتياط مستحب آنست كه به يك فقير كمتر از يك صاع كه تقريبا