بدهد و بعد نماز را بخواند.
(مسأله 1158) اگر در بين نماز بفهمد كه مسجد نجس است، چنانچه وقت تنگ بأشد، بايد نماز را تمام كند، و اگر وقت وسعت دارد و تطهير مسجد نماز را به هم نمىزند، بايد در بين نماز تطهير كند، بعد بقيه نماز را بخواند، و اگر نماز را به هم مىزند، در صورتي كه بعد از نماز تطهير مسجد ممكن بأشد، شكستن نماز براى تطهير جايز است، و اگر بعد از نماز تطهير مسجد ممكن نباشد، بايد نماز را بشكند و مسجد را تطهير نمايد، و بعد نماز را بخواند.
(مسأله 1159) كسى كه بايد نماز را بشكند اگر نماز را تمام كند اگر چه معصيت كرده، ولى نمازش صحيح است اگر چه احتياط مستحب آنست كه دوباره بخواند.
(مسأله 1160) اگر پيش از آن كه به اندازه ركوع خم شود، يادش بيايد كه اذان و اقامه را فراموش كرده چنانچه وقت نماز وسعت دارد، مستحب است براى گفتن آنها نماز را بشكند، و هم چنين است اگر پيش از قرائت يادش بيايد كه اقامه را فراموش كرده است.
شكيات شكيات نماز (23) قسم است: هشت قسم آن شكهائى است كه نماز را باطل مىكند و به شش قسم آن نبايد اعتنا كرد و نه قسم ديگر آن صحيح است.
شكهاى باطل كننده (مسأله 1161) شكهائى كه نماز را باطل مىكند از أين قرار است:
أول: شك در شماره ركعتهاى نماز دو ركعتي واجب مثل نماز صبح و نماز مسافر، ولى شك در شماره ركعتهاى نماز مستحب و بنابر مشهور شك در شماره ركعتهاى نماز احتياط نماز را باطل نمىكند.