(مسأله 299) اگر در بعضي از أعضاء وضو مانعى بأشد كه گاهى آب به خودى خود زير آن مىرسد و گاهى نمىرسد و انسان بعد از وضو شك كند كه آب زير آن رسيده يا نه، بايد دوباره وضو بگيرد.
(مسأله 300) اگر بعد از وضو چيزى كه مانع از رسيدن آب است در أعضاء وضو ببيند، و نداند موقع وضو بوده يا بعد پيدا شده چنانچه احتمال بدهد كه در حال وضو ملتفت بوده است وضوى أو صحيح است.
(مسأله 301) اگر بعد از وضو شك كند چيزى كه مانع رسيدن آبست در أعضاء وضو بوده يا نه، چنانچه احتمال بدهد كه در حال وضو ملتفت بوده است وضو صحيح است.
احكام وضو (مسأله 302) كسى كه در كارهاى وضو و شرائط آن مثل پاك بودن آب و غصبى نبودن آن خيلي شك مىكند، چنانچه به حد وسوسه برسد بايد به شك خود اعتنا نكند.
(مسأله 303) اگر شك كند كه وضوى أو باطل شده يا نه، بنا مىگذارد كه وضوى أو باقي است، ولى اگر بعد از بول استبراء نكرده و وضو گرفته بأشد و بعد از وضو رطوبتى از أو بيرون آيد كه نداند بول است يا چيز ديگر وضوى أو باطل است.
(مسأله 304) كسى كه شك دارد وضو گرفته يا نه بايد وضو بگيرد.
(مسأله 305) كسى كه مىداند وضو گرفته و حدثى هم از أو سر زده، مثلا بول كرده، اگر نداند كدام جلوتر بوده چنانچه زمان وضو گرفتن و سر زدن حدث را نداند يا فقط زمان گرفتن وضو را نداند بايد وضو بگيرد و اگر زمان وضو گرفتن را بداند و زمان سر زدن حدث را نداند لازم نيست وضو بگيرد اگر چه احتياط آن است كه در أين صورت هم وضو بگيرد.
(مسأله 306) اگر بعد از وضو يا در بين آن يقين كند كه بعضي جاها را نشسته يا