(مسأله 843) اگر مرد لباس زنانه و زن لباس مردانه بپوشد، در صورتي كه زي خود قرار دهد، بنابر احتياط حرام است، و نماز خواندن با آن، حكم مساله سابقه را دارد.
(مسأله 844) كسى كه بايد خوابيده نماز بخواند، اگر لحافش از اجزاء حيوان حرام گوشت بأشد، نماز در آن جائز نيست هر چند برهنه نباشد، و اگر نجس يا ابريشم بأشد، در صورتي كه پوشيدن بر آن صدق كند، نماز در آن نيز جائز نيست. ولى مجرد روى خود كشيدن آن اشكال ندارد و ضرر به نماز نمىرساند، و اما تشك به هر حال اشكال ندارد، مگر أين كه مقداري از آن را به خود بپيچد كه در عرف پوشيدن گفته شود، در أين صورت حكم آن حكم لحاف است.
مواردى كه لازم نيست بدن و لباس نمازگزار پاك بأشد (مسأله 845) در سه صورت كه تفصيل آنها بعدا گفته مىشود، اگر بدن يا لباس نمازگزار نجس بأشد، نماز أو صحيح است: " أول " آن كه به واسطه زخم يا جراحت يا دملى كه در بدن أو است، لباس يا بدنش به خون آلوده شده بأشد. " دوم " آن كه بدن يا لباس أو به مقدار كمتر از درهم (كه تقريبا به اندازه بند سر انگشت سبابه - شهادت - مىشود) به خون آلوده بأشد. " سوم " آن كه ناچار بأشد با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، و نيز در يك صورت اگر لباس نمازگزار نجس بأشد، نماز أو صحيح است و آن صورت آنست كه لباسهاى كوچك أو، مانند جوراب و عرقچين نجس بأشد. و احكام أين چهار صورت مفصلا در مسائل بعد گفته مىشود.
(مسأله 846) اگر در بدن يا لباس نمازگزار، خون زخم يا جراحت يا دمل بأشد، چنانچه طورى است كه آب كشيدن بدن يا لباس يا عوض كردن لباس براى بيشتر مردم سخت است، تا وقتى كه زخم يا جراحت يا دمل خوب نشده است مىتواند با آن