عين نجاست را از آن بر طرف كرده يا نه، بايد دوباره آن را آب بكشد و يقين كند كه عين نجاست بر طرف شده است.
(مسأله 179) زمينى كه آب در آن فرو مىرود مثل زمينى كه روى آن شن يا ريگ بأشد، اگر نجس شود ظاهر آن با آب قليل نيز پاك مىشود.
(مسأله 180) زمين سنگ فرش و آجر فرش و زمين سختى كه آب در آن فرو نمىرود، اگر نجس شود با آب قليل پاك مىگردد، ولى بايد بقدرى آب روى آن بريزند كه جارى شود.
(مسأله 181) اگر ظاهر نمك سنگ و مانند آن نجس شود، با آب كمتر از كر هم پاك مىشود.
(مسأله 182) اگر شكر نجس آب شده را قند بسازند و در آب كر يا جارى بگذارند پاك نمىشود.
2 - زمين (مسأله 183) زمين با سه شرط، كف پا و ته كفش را كه به رآه رفتن نجس شده پاك مىكند:
(أول) آن كه بنابر احتياط واجب زمين پاك بأشد (دوم) آن كه بنابر احتياط واجب خشك بأشد (سوم) آن كه اگر عين نجس مثل خون و بول، يا متنجس مثل گلى كه نجس شده در كف پا و ته كفش بأشد، به واسطه رآه رفتن يا ماليدن پا به زمين بر طرف شود، و نيز زمين بايد خاك يا سنگ و مانند اينها بأشد، و با رآه رفتن روى فرش و حصير و سبزه، كف پا و ته كفش نجس پاك نمىشود، و پاك شدن آن به رآه رفتن روى آجر يا گچ يا آهك محل اشكال است.
(مسأله 184) پاك شدن كف پا و ته كفش نجس، به واسطه رآه رفتن روى آسفالت و روى زمينى كه با چوب فرش شده محل اشكال است.