تيمم نماز بخواند، و بعد از نماز بفهمد كه اگر جستجو مىكرد آب پيدا مىشد، چنانچه وقت وسعت داشته بأشد، لازم است وضو گرفته و نماز را اعاده نمايد.
(مسأله 660) اگر بعد از جستجو، آب پيدا نكند و با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد، در جايى كه جستجو كرده آب بوده بنابر احتياط واجب در صورتي كه وقت باقي بأشد بايد وضو گرفته و نماز را دوباره بجا آورد، و چنانچه وقت گذشته آن را قضا نمايد.
(مسأله 661) كسى كه يقين دارد وقت نماز تنگ است. اگر بدون جستجو با تيمم نماز بخواند و بعد از نماز و پيش از گذشتن وقت بفهمد كه براى جستجو وقت داشته، احتياط واجب آنست ك دوباره نمازش را بخواند.
(مسأله 662) اگر بعد از داخل شدن وقت نماز، وضو داشته بأشد و بداند كه اگر وضوى خود را باطل كند تهيه آب براى أو ممكن نيست يا نمىتواند وضو بگيرد، چنانچه بتواند وضوى خود را نگهدارد، بنابر احتياط نبايد آن را باطل نمايد. ولى مىتواند با عيال خود نزديكى كند، اگر چه بداند كه از غسل متمكن نخواهد شد.
(مسأله 663) اگر پيش از وقت نماز وضو داشته بأشد و بداند كه اگر وضوى خود را باطل كند، تهيه آب براى أو ممكن نيست، چنانچه بتواند وضوى خود را نگهدارد، احتياط آنست كه آن را باطل نكند.
(مسأله 664) كسى كه فقط به مقدار وضو يا به مقدار غسل آب دارد، و مىداند كه اگر آن را بريزد آب پيدا نمىكند بعيد نيست كه ريختن آن جايز بأشد چه وقت نماز داخل شده بأشد يا نه، ولى أحوط آن است كه آب را نريزد.
(مسأله 665) كسى كه مىداند آب پيدا نمىكند، اگر بعد از داخل شدن وقت نماز وضوى خود را باطل كند، يا آبى را كه دارد بريزد نمازش با تيمم صحيح است، اگر چه احتياط مستحب آنست كه قضاى آن نماز را نيز بخواند.
(دوم) از موارد تيمم (مسأله 666) اگر به واسطه پيرى يا ناتوانى، يا ترس از دزد و جانور و مانند اينها