حمد نخوانده، بايد بخواند، و اگر در ركوع يادش بيايد، نمازش صحيح است.
5 - شك امام و مأموم (مسأله 1188) اگر امام جماعت در شماره ركعتهاى نماز شك كند مثلا شك كند كه سه ركعت خوانده يا چهار ركعت، چنانچه مأموم يقين يا گمان داشته بأشد كه چهار ركعت خوانده، و به امام بفهماند كه چهار ركعت خوانده است، امام بايد نماز را تمام كند، و خواندن نماز احتياط لازم نيست و نيز اگر امام يقين يا گمان داشته بأشد كه چند ركعت خوانده است، و مأموم در شماره ركعتهاى نماز شك كند، بايد به شك خود اعتنا ننمايد.
6 - شك در نماز مستحبى (مسأله 1189) اگر در شماره ركعتهاى نماز مستحبى گرچه به سبب نذر و مانند آن واجب شده بأشد شك كند، چنانچه طرف بيشتر شك نماز را باطل مىكند، بايد بنا را بر كمتر بگذارد، مثلا اگر در نافله صبح شك كند كه دو ركعت خوانده يا سه ركعت، بايد بنا بگذارد كه دو ركعت خوانده است. و اگر طرف بيشتر شك نماز را باطل نمىكند، مثلا شك كند كه دو ركعت خوانده يا يك ركعت، به هر طرف شك مىتواند عمل كند، و نمازش صحيح است و بهتر آنست كه بنا را بر كمتر بگذارد.
(مسأله 1190) كم شدن ركن نافله را باطل مىكند، ولى زياد شدن ركن آن را باطل نمىكند، پس اگر يكى از كارهاى نافله را فراموش كند و موقعى يادش بيايد كه مشغول ركن بعد از آن شده بايد آن كار را انجام دهد و دوباره آن ركن را بجا آورد مثلا اگر در بين ركوع يادش بيايد كه سوره حمد را نخوانده بايد برگردد و حمد را بخواند و دوباره به ركوع رود.
(مسأله 1191) اگر در يكى از كارهاى نافله شك كند، خواه ركن بأشد يا غير ركن و چه محل آن گذشته بأشد يا نه، آن را بجا آورد.