(ششم) به اندازه معمول آن حيوان خون از بدنش بيرون آيد.
(هفتم) آن كه بنابر احتياط واجب سر حيوان را در غير پرندگان پيش از بيرون آمدن روح از بدنش جدا نكنند، بلكه خود أين كار في نفسه حتى در پرندگان محل اشكال است، ولى اگر از روى غفلت يا به جهت تيزى چاقو سر جدا شود اشكالى ندارد وذبيحه حلال است و هم چنين بنابر احتياط رگ سفيدى را كه از مهره‌هاى گردن تا دم حيوان امتداد دارد و آن را نخاع مىگويند عمدا قطع نكند.
(هشتم) آن كه كشتن از مذبح بأشد و بنابر احتياط واجب جائز نيست كارد را پشت گردن فرو نموده و به طرف جلو بياورد كه گردن از پشت بريده شود.
دستور كشتن شتر (مسأله 2609) اگر بخواهند شتر را بكشند كه بعد از جان دادن پاك و حلال بأشد بايد با شرائطى كه براى سر بريدن حيوانات گفته شد كارد يا چيز ديگرى را كه از آهن و برنده بأشد در گودى بين گردن و سينه اش فرو كنند.
(مسأله 2610) وقتى مىخواهند كارد را به گردن شتر فرو ببرند بهتر آن است كه شتر ايستاده بأشد ولى اگر در حالي كه زانوها را به زمين زده يا به پهلو خوابيده و دست و پا و سينه اش رو به قبله است كارد را در گودى گردنش فرو كنند اشكال ندارد.
(مسأله 2611) اگر بجاى أين كه كارد در گودى گردن شتر فرو كنند سر آن را ببرند، يا گوسفند و گاو و مانند اينها را مثل شتر كارد در گودى گردنشان فرو كنند گوشت آنها حرام و بدن آنها نجس است. ولى اگر چهار رگ شتر را ببرند و تا زنده است به دستوري كه گفته شد كارد در گودى گردنش فرو كنند گوشت آن حلال و بدن آن پاك است، و نيز اگر كارد در گودى گردن گاو يا گوسفند و مانند اينها فرو كنند و تا زنده است سر آن را ببرند حلال و پاك مىباشد.
(مسأله 2612) اگر حيواني سركش شود و نتوانند آن را به دستوري كه در شرع معين شده بكشند، يا مثلا در چاه بيفتد و احتمال بدهند كه در آنجا بميرد و كشتن آن به