احكام عقد دائم (مسأله 2428) زنى كه به عقد دائم در آمده أولى آنست كه بدون اجازه شوهر براى كارهاى جزئي از خانه بيرون نرود، ولى اگر با حق شوهر منافاة داشته بأشد أين كار حرام است، و بايد خود را براى هر لذتى كه أو مىخواهد تسليم نمايد و بدون عذر شرعي از نزديكى كردن أو جلوگيرى نكند، و تهيه غذا و لباس و منزل زن ما دامى كه بدون عذر از منزل أو بيرون نرفته بر شوهر واجب است، و اگر تهيه نكند چه توانائى داشته بأشد يا نداشته بأشد مديون زن است.
(مسأله 2429) اگر زن در كارهائى كه در مسأله پيش گفته شد أطاعت شوهر را نكند حق همخوابى ندارد و گناهكار است. و مشهور فرموده اند كه حق غذا و لباس و منزل نيز ندارد. ولى أين حكم مشكل است اما مهر أو بدون اشكال از بين نمىرود.
(مسأله 2430) مرد حق ندارد زن خود را به خدمت خانه مجبور كند.
(مسأله 2431) مخارج سفر زن اگر بيشتر از مخارج وطن بأشد با شوهر نيست ولى اگر شوهر مايل بأشد كه زن را سفر ببرد بايد خرج سفر أو را بدهد.
(مسأله 2432) زنى كه خرج أو بر عهده شوهر است و شوهر خرج أو را نمىدهد مىتواند خرجي خود را بدون اجازه از مال أو بردارد و اگر ممكن نيست چنانچه ناچار بأشد كه معاش خود را تهيه كند در موقعى كه مشغول تهيه معاش است أطاعت شوهر بر أو واجب نيست.
(مسأله 2433) مرد اگر دو زن داشته بأشد و نزد يكى از آنها يك شب بماند، واجبست نزد ديگرى نيز يك شب در ضمن چهار شب بماند، و در غير أين صورت ماندن نزد زن واجب نيست، ولى لازم است أو را بطور كلى متاركه ننمايد و أولى و أحوط أين است كه مرد در هر چهار شب يك شب نزد زن دائمي خود بماند.
(مسأله 2434) شوهر نمىتواند بيش از چهار ماه با عيال دائمي جوان خود