و برگ درختان بپوشاند.
(مسأله 792) انسان در حال ناچارى مىتواند در نماز، خود را با گل بپوشاند.
(مسأله 793) اگر چيزى ندارد كه در نماز خود را با آن بپوشاند، چنانچه احتمال دهد كه پيدا مىكند، احتياط واجب أين است كه نماز خود را تأخير بيندازد، و اگر چيزى پيدا نكرد، در آخر وقت مطابق وظيفه اش نماز بخواند.
(مسأله 794) كسى كه مىخواهد نماز بخواند، اگر براى پوشاندن خود حتى برگ درخت و علف و گل و لجن نداشته بأشد، و احتمال ندهد كه تا آخر وقت چيزى پيدا كند كه خود را با آن بپوشاند، در صورتي كه احتمال بدهد كه نامحرم أو را مىبيند، بايد نشسته نماز بخواند، و اگر اطمينان دارد كه نامحرم أو را نمىبيند، ايستاده نماز بخواند، و بنابر احتياط دست را بر عورت خود بگذارد، و در هر دو حال ركوع و سجود را با إشارة بجا آورد، و بنابر احتياط إشارة سجود را بيشتر نمايد.
شرائط لباس نمازگزار (مسأله 795) لباس نمازگزار شش شرط دارد: (أول) آن كه پاك بأشد. (دوم) آن كه مباح بأشد. (سوم) آن كه از أجزأ مردار نباشد. (چهارم) آن كه بنابر احتياط واجب از حيوان حرام گوشت نباشد. (پنجم و ششم) آن كه اگر نمازگزار مرد است لباس أو ابريشم خالص و طلا باف نباشد و تفصيل اينها در مسائل آينده گفته مىشود.
(مسأله 796) (شرط أول) لباس نمازگزار بايد پاك بأشد، و اگر كسى در حال اختيار با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل است.
(مسأله 797) كسى كه از روى تقصير نمىداند با بدن و لباس نجس نماز باطل است، اگر با بدن يا لباس نجس نماز بخواند، نمازش باطل مىباشد.
(مسأله 798) اگر به واسطه ندانستن مسأله چيز نجس را نداند نجس است، مثلا نداند عرق كافر نجس است، و با آن نماز بخواند نمازش باطل است.