بگذراند، و براى تكبير با انگشت إشارة كند و بنابر احتياط مستحب زبانش را هم اگر مىتواند حركت دهد.
(مسأله 948) مستحب است قبل از تكبيرة الاحرام بگويد: " يا محسن قد اتاك المسئ وقد أمرت المحسن ان يتجاوز عن المسئ أنت المحسن وانا المسئ به حق محمد وآل محمد صل على محمد وآل محمد و تجاوز عن قبيح ما تعلم منى " يعنى: أي خدائى كه ببندگان احسان مىكنى بنده گنه كار بدرگاه تو آمده و تو امر كرده أي كه نيكوكار از گناه كار بگذرد، تو نيكوكارى و من گناهكار، به حق محمد وآل محمد رحمت خود را بر محمد وآل محمد بفرست و از بديهائى كه مىدانى از من سر زده بگذر.
(مسأله 949) مستحب است موقع گفتن تكبير أول نماز و تكبيرهاى بين نماز دستها را تا مقابل گوشها بالا ببرد.
(مسأله 950) اگر شك كند كه تكبيرة الاحرام را گفته يا نه، چنانچه مشغول خواندن چيزى از قرائت شده، به شك خود اعتنا نكند، و اگر چيزى نخوانده بايد تكبير را بگويد.
(مسأله 951) اگر بعد از گفتن تكبيرة الاحرام شك كند كه آن را صحيح گفته يا نه در صورتي كه هنوز به خواندن چيزى مشغول نشده بايد نماز را به هم زند و دو مرتبه شروع نمايد، و اگر مشغول به خواندن چيزى شده و شك كند كه تكبيرة الاحرام را صحيح گفته يا نه، در صورتي كه شك در صحت از غير جهت موالات و ترتيب بأشد به شك خود اعتناء نكند و اگر نه به هم بزند.
قيام (ايستادن) (مسأله 952) قيام در موقع گفتن تكبيرة الاحرام و قيام پيش از ركوع كه آن را قيام متصل به ركوع مىگويند ركن است، ولى قيام در موقع خواندن حمد و سوره و قيام