احكام روزه روزه آنست كه انسان براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب از نه چيزى كه بعدا گفته مىشود خوددارى نمايد.
نيت (مسأله 1543) در نيت روزه همين قدر كه بنا داشته بأشد براى انجام فرمان خداوند عالم از اذان صبح تا مغرب كارى كه روزه را باطل مىكند انجام ندهد كافيست و براى آن كه يقين كند تمام أين مدت را روزه بوده بايد مقداري پيش از اذان صبح و مقداري هم بعد از مغرب از انجام كارى كه روزه را باطل مىكند خوددارى نمايد.
(مسأله 1544) بنابر احتياط واجب انسان بايد در هر شب از ماه رمضان براى روزه فرداى آن نيت كند.
(مسأله 1545) وقت نيت روزه ماه رمضان از أول شب است تا اذان صبح.
(مسأله 1546) وقت نيت روزه مستحبى از أول شب است تا موقعى كه به اندازه نيت كردن به مغرب وقت مانده بأشد كه اگر تا أين وقت كارى كه روزه را باطل مىكند انجام نداده بأشد و نيت روزه مستحبى كند روزه أو صحيح است.
(مسأله 1547) كسى كه پيش از اذان صبح در غير روزه ماه رمضان و غير روزه واجبي كه وقت آن معين است بدون نيت روزه خوابيده است، اگر پيش از ظهر بيدار شود و نيت كند روزه أو صحيح است چه روزه أو واجب بأشد چه مستحب. و اگر بعد از ظهر بيدار شود نمىتواند نيت روزه واجب نمايد. و اما در ماه رمضان اگر بي نيت خوابيده بأشد اگر چه پيش از ظهر بيدار شود و نيت كند صحت روزه اش محل اشكال است.