احكام حج (مسأله 2028) حج زيارت كردن خانه خدا و انجام أعمالي است كه دستور داده اند در آنجا بجا آورده شود و در تمام عمر بر كسى كه أين شرايط را دارا بأشد يك مرتبه واجب مىشود:
(أول) آن كه بالغ بأشد. (دوم) آن كه عاقل و آزاد بأشد. (سوم) به واسطه رفتن به حج مجبور نشود كه كار حرامى را كه ترك آن از حج مهمتر است انجام دهد يا عمل واجبي را كه از حج مهمتر است ترك نمايد. (چهارم) آن كه مستطيع بأشد. و مستطيع بودن به چند چيز است:
(أول) آن كه توشه رآه و مركب سواري يا مالى كه بتواند با آن مال آنها را تهيه كند داشته بأشد.
(دوم) سلامت مزاج و توانائى آن را داشته بأشد كه بتواند مكة رود و حج را بجا آورد.
(سوم) در رآه مانعى از رفتن نباشد و اگر رآه بسته بأشد يا انسان بترسد كه در رآه جان يا عرض أو از بين برود يا مال أو را ببرند حج بر أو واجب نيست. ولى اگر از رآه ديگرى بتواند برود اگر چه دور تر بأشد بايد از آن رآه برود.
(چهارم) به قدر بجا آوردن اعمال حج وقت داشته بأشد.
(پنجم) مخارج كساني را كه خرجي آنان بر أو واجب است مثل زن و بچه و مخارج كساني را كه مردم خرجي دادن به آنها را لازم مىدانند داشته بأشد.
(ششم) بعد از برگشتن كسب يا زراعت يا عايدى ملك يا رآه ديگرى براى معاش خود داشته بأشد كه مجبور نشود به زحمت زندگى كند.
(مسأله 2029) كسى كه بدون خانه ملكي رفع احتياجش نمىشود وقتى حج بر أو واجب است كه پول خانه را هم داشته بأشد.