(مسأله 859) چيز نجس، مانند دستمال و كليد و چاقوى نجس جائز است همراه نمازگزار بأشد، و بعيد نيست كه مطلق لباس نجس كه همراه أو است - ولى بر تن نمازگزار نيست - ضرري به نماز نرساند.
(مسأله 860) اگر مىداند كه خونى كه در بدن يا لباس أو است كمتر از درهم است ولى احتمال مىدهد، كه از خونهائى بأشد كه عفو در آنها نيست، بنابر احتياط نمىتواند با آن خون نماز بخواند.
چيزهائى كه در لباس نمازگزار مستحب است (مسأله 861) چند چيز در لباس نمازگزار مستحب است كه از آن جمله است، عمامه با تحت الحنك، پوشيدن عبا و لباس سفيد، و پاكيزه ترين لباسها، و استعمال بوى خوش، و دست كردن انگشترى عقيق.
چيزهائى كه در لباس نمازگزار مكروه است (مسأله 862) چند چيز در لباس نمازگزار مكروه است، و از آن جمله است پوشيدن لباس سياه، و چرك و تنگ، و لباس شرابخوار، و لباس كسى كه از نجاست پرهيز نمىكند، و لباسى كه نقش صورت دارد، و نيز باز بودن تكمه‌هاى لباس و دست كردن انگشترى كه نقش صورت دارد، مكروه مىباشد.
مكان نمازگزار مكان نمازگزار هفت شرط دارد، (شرط أول) آن كه مباح بأشد.