(مسأله 1942) اگر انسان زكات را به پسرش بدهد كه خرج زن و نوكر و كلفت خود نمايد اشكال ندارد.
(مسأله 1943) اگر پسر به كتابهاى علمي ديني احتياج داشته بأشد پدر مىتواند آنها را از زكات خريده و در معرض استفاده پسر قرار دهد.
(مسأله 1944) پدرى كه تمكن تزويج پسرش را ندارد مىتواند از زكات براى پسرش زن بگيرد و هم چنين است پسر نسبت به پدر.
(مسأله 1945) به زنى كه شوهرش مخارج أو را مىدهد و زنى كه شوهرش خرجي أو را نمىدهد ولى ممكن است أو را به دادن خرجي مجبور كنند نمىشود زكات داد.
(مسأله 1946) زنى كه صيغه شده اگر فقير بأشد شوهرش و ديگران مىتوانند به أو زكات بدهند، ولى اگر شوهرش در ضمن عقد شرط كند كه مخارج أو را بدهد يا به جهت ديگرى دادن مخارجش بر أو واجب بأشد، در صورتي كه مخارج آن زن را بدهد نمىشود به آن زن زكات داد.
(مسأله 1947) زن مىتواند به شوهر فقير خود زكات بدهد اگر چه شوهر زكات را صرف مخارج خود آن زن نمايد.
(مسأله 1948) سيد نمىتواند از غير سيد زكات بگيرد ولى اگر خمس و ساير وجوهات كفايت مخارج أو را نكند و از گرفتن زكات ناچار بأشد مىتواند از غير سيد زكات بگيرد.
(مسأله 1949) به كسى كه معلوم نيست سيد است يا نه اگر بگويد سيدم، نمىشود زكات داد.
نيت زكات (مسأله 1950) انسان بايد زكات را به قصد قربت يعنى براى انجام فرمان خداوند عالم بدهد، و در نيت معين كند كه آنچه را مىدهد زكات مال است يا زكات فطره، و يا اگر مثلا زكات گندم و جو بر أو واجب بأشد لازم است معين كند چيزى را كه مىدهد زكات