سى و چهار ركعتند، كه هشت ركعت آن نافله ظهر، و هشت ركعت نافله عصر، و چهار ركعت نافله مغرب، و دو ركعت نافله عشأ كه بايد نشسته بجا آورده شود و يك ركعت حساب مىشود، و يازده ركعت نافله شب، و دو ركعت نافله صبح مىباشد، ولى در روز جمعه بر شانزده ركعت نافله ظهر و عصر، چهار ركعت اضافه مىشود و بهتر آنست كه تمام بيست ركعت را پيش از زوال بجا آورد.
(مسأله 762) از يازده ركعت نافله شب، هشت ركعت آن بايد به نيت نافله شب، و دو ركعت آن به نيت نماز شفع، و يك ركعت آن به نيت نماز وتر خوانده شود، و دستور كامل نافله شب در كتابهاى دعا گفته شده است.
(مسأله 763) نمازهاى نافله را مىشود نشسته خواند، ولى بهتر است دو ركعت نماز نافله نشسته را يك ركعت حساب كند، مثلا كسى كه مىخواهد نافله ظهر را كه هشت ركعت است نشسته بخواند، بهتر است شانزده ركعت بخواند، و اگر مىخواهد نماز وتر را نشسته بخواند، دو نماز يك ركعتي نشسته بخواند.
(مسأله 764) نافله ظهر و عصر در سفر استحباب ندارد، و نافله عشا چنانچه به قصد رجا خوانده شود مانعى ندارد.
وقت نافله‌هاى يوميه (مسأله 765) نافله نماز ظهر پيش از نماز ظهر خوانده مىشود، و وقت فضيلت آن از أول ظهر است تا موقعى كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مىشود، به اندازه دو هفتم آن شود، مثلا اگر در ازاى شاخص هفت وجب بأشد، هر وقت مقدار سايه أي كه بعد از ظهر پيدا مىشود به دو وجب رسيد، آخر وقت فضيلت نافله ظهر است.
(مسأله 766) نافله عصر پيش از نماز عصر خوانده مىشود، و وقت فضيلت آن تا موقعى است كه آن مقدار از سايه شاخص كه بعد از ظهر پيدا مىشود، به چهار هفتم آن