4 - دروغ بستن به خدا و پيغمبر صلى الله عليه وآله (مسأله 1589) اگر روزه دار به گفتن يا به نوشتن يا به إشارة و مانند اينها به خدا و پيغمبر صلى الله عليه وآله و جانشينان آن حضرت عليهم السلام و بناء بر احتياط واجب به ساير پيغمبران و جانشينان آنها عليهم السلام عمدا نسبتي را بدهد كه دروغ است اگر چه فورا بگويد دروغ گفتم يا توبه كند روزه أو باطل است. و احتياط واجب آنست كه به حضرت زهرا سلام الله عليها هم بدروغ نسبتي ندهد.
(مسأله 1590) اگر بخواهد خبري را كه نمىداند راست است يا دروغ، نقل كند بنابر احتياط واجب بايد از كسى كه آن خبر را گفته يا از كتابي كه آن خبر در آن نوشته شده نقل نمايد.
(مسأله 1591) اگر چيزى را به اعتقاد أين كه راست است از قول خدا يا پيغمبر (صلى الله عليه وآله) نقل كند و بعد بفهمد دروغ بوده روزه اش باطل نمىشود.
(مسأله 1592) كسى كه مىداند دروغ بستن به خدا و پيغمبر (صلى الله عليه وآله) روزه را باطل مىكند اگر چيزى را كه مىداند دروغ است به خدا و پيغمبر (صلى الله عليه وآله) نسبت دهد و بعدا بفهمد آنچه را كه گفته راست بوده بايد روزه را تمام كند و قضاى آن را هم بجا آورد.
(مسأله 1593) اگر دروغى را كه ديگرى ساخته عمدا به خدا و پيغمبر (صلى الله عليه وآله) و جانشينان پيغمبر (عليهم السلام) نسبت دهد روزه اش باطل مىشود ولى اگر از قول كسى كه آن دروغ را ساخته نقل كند اشكال ندارد.
(مسأله 1594) اگر از روزه دار بپرسند كه آيا پيغمبر (صلى الله عليه وآله) چنين مطلبي فرموده اند و أو جائى كه در جواب بايد بگويد نه، عمدا بگويد بلى، يا جائى كه بايد بگويد بلى عمدا بگويد نه روزه اش باطل مىشود.
(مسأله 1595) اگر از قول خدا يا پيغمبر (صلى الله عليه وآله) حرف راستى را بگويد بعد بگويد دروغ گفتم يا در شب بدروغ به آنان نسبتي بدهد و فرداى آن كه روزه مىباشد بگويد آنچه ديشب گفتم راست است روزه اش باطل مىشود.