چيزهائى كه بايد براى آنها وضو گرفت (مسأله 319) براى شش چيز وضو گرفتن واجب است: أول: براى نمازهاى واجب غير از نماز ميت. و در نمازهاى مستحب وضو شرط صحت است. دوم: براى سجده و تشهد فراموش شده، اگر بين آنها و نماز حدثى از أو سر زده مثلا بول كرده بأشد، و براى سجده سهو احتياط آن است كه وضو بگيرد. سوم: براى طواف واجب خانه كعبه.
چهارم: اگر نذر يا عهد كرده يا قسم خورده بأشد كه وضو بگيرد. پنجم: اگر نذر كرده بأشد كه جايى از بدن خود را به خط قرآن برساند. ششم: براى آب كشيدن قرآني كه نجس شده، يا براى بيرون آوردن آن از مستراح و مانند آن، در صورتي كه مجبور بأشد دست يا جاى ديگر بدن خود را به خط قرآن برساند، ولى چنانچه معطل شدن به مقدار وضو بي احترامى به قرآن بأشد بايد بدون أين كه وضو بگيرد، قرآن را از مستراح و مانند آن بيرون آورد، يا اگر نجس شده آب بكشد.
(مسأله 320) مس نمودن خط قرآن يعنى رساندن جايى از بدن به خط قرآن براى كسى كه وضو ندارد حرام است. ولى اگر قرآن را به زبان فارسي يا به زبان ديگر ترجمه كنند مس آن اشكال ندارد.
(مسأله 321) جلوگيرى بچه و ديوانه از مس خط قرآن واجب نيست ولى اگر مس نمودن آنان بي احترامى به قرآن بأشد بايد آنان را جلوگيرى كنند.
(مسأله 322) كسى كه وضو ندارد بنابر احتياط واجب حرام است اسم خداوند متعال و صفات خاصه أو را به هر زبانى نوشته شده بأشد مس نمايد. و بهتر آنست كه اسم مبارك پيغمبر و امام و حضرت زهراء (عليهم السلام) را هم مس ننمايد.
(مسأله 323) اگر پيش از وقت نماز به قصد أين كه با طهارت بأشد وضو بگيرد يا غسل كند صحيح است. و نزديك وقت نماز هم اگر به قصد مهيا بودن براى نماز وضو بگيرد اشكال ندارد.
(مسأله 324) كسى كه يقين دارد وقت داخل شده اگر نيت وضوى واجب كند و بعد از وضو بفهمد وقت داخل نشده، وضوى أو صحيح است.