و چهار فرسخ برگردد از وقتى كه شروع به رفتن نمايد نمازش شكسته است.
(مسأله 1288) اگر پيش از آن كه چهار فرسخ برود، مردد شود كه بقيه رآه را برود يا نه، و بعد تصميم بگيرد كه بقيه رآه را برود، چنانچه باقيمانده سفر أو هشت فرسخ بأشد، يا آن كه بخواهد چهار فرسخ رفته و چهار فرسخ ديگر برگردد از وقتى كه شروع به رآه رفتن بعد از تصميمش نمايد نماز را شكسته مىخواند، و در أين صورت نيز فرقى نيست كه در حال ترديد رآه برود يا نرود.
شرط چهارم - آن كه نخواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطن خود بگذرد يا ده روز يا بيشتر در جائى بماند پس كسى كه مىخواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطنش بگذرد يا ده روز در محلى بماند بايد نماز را تمام بخواند.
(مسأله 1289) كسى كه نمىداند پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطنش مىگذرد يا نه، يا ده روز در محلى قصد أقامت مىنمايد يا نه، بايد نماز را تمام بخواند.
(مسأله 1290) كسى كه مىخواهد پيش از رسيدن به هشت فرسخ از وطنش بگذرد، يا ده روز در محلى بماند، و نيز كسى كه مردد است كه از وطنش بگذرد يا ده روز در محلى بماند، اگر از ماندن ده روز يا گذشتن از وطن منصرف شود، باز هم بايد نماز را تمام بخواند. ولى اگر باقيمانده رآه هشت فرسخ بأشد، يا چهار فرسخ بأشد، و بخواهد برود و برگردد، و برگشتن نيز چهار فرسخ بأشد بايد نماز را شكسته بخواند.
شرط پنجم - آن كه براى كار حرام سفر نكند، و اگر براى كار حرامى مانند دزدى سفر كند، بايد نماز را تمام بخواند، و هم چنين است اگر خود سفر حرام بأشد، مثل آن كه براى أو ضرري كه اقدام بر آن شرعا حرام است داشته بأشد يا زن بدون اجازه شوهر در صورتي كه نشوز بر أو صادق شود، و فرزند با نهى پدر و مادر كه موجب عقوقش بأشد سفري بروند كه بر آنان واجب نباشد، ولى اگر مثل سفر حج واجب بأشد، بايد نماز را شكسته بخوانند.
(مسأله 1291) سفري كه واجب نيست اگر سبب اذيت پدر و مادر بأشد حرام است، و انسان بايد در آن سفر نماز را تمام بخواند و روزه هم بگيرد.