" نهم " قى كردن. و احكام اينها در مسائل آينده گفته مىشود.
1 - خوردن و آشاميدن (مسأله 1566) اگر روزه دار با التفات به أين كه روزه دارد عمدا چيزى بخورد يا بياشامد روزه أو باطل مىشود چه خوردن و آشاميدن آن چيز معمول بأشد مثل نان و آب چه معمول نباشد مثل خاك و شيره درخت و چه كم بأشد يا زياد حتى اگر مسواك را از دهان بيرون آورد و دوباره به دهان ببرد و رطوبت آن را فرو ببرد روزه باطل مىشود مگر آن كه رطوبت مسواك در آب دهان بطورى از بين برود كه رطوبت خارج به آن گفته نشود.
(مسأله 1567) اگر موقعى كه مشغول غذا خوردن است بفهمد صبح شده بايد لقمه را از دهان بيرون آورد و چنانچه عمدا فرو ببرد روزه اش باطل است و به دستوري كه بعدا گفته خواهد شد كفاره هم بر أو واجب مىشود.
(مسأله 1568) اگر روزه دار سهوا چيزى بخورد يا بياشامد روزه اش باطل نمى شود.
(مسأله 1569) آمپولى كه عضو را بي حس مىكند يا به جهت ديگر استعمال مى شود براى روزه دار اشكال ندارد. و احتياط واجب آنست كه از استعمال آمپولى كه بجاى غذا به كار مىبرند خوددارى كند.
(مسأله 1570) اگر روزه دار چيزى را كه لأي دندان مانده است عمدا فرو ببرد روزه اش باطل مىشود.
(مسأله 1571) كسى كه مىخواهد روزه بگيرد لازم نيست پيش از اذان دندانهايش را خلال كند. ولى اگر بداند غذائى كه لأي دندان مانده در روز فرو مىرود چنانچه خلال نكند و چيزى از آن فرو رود روزه اش باطل مىشود.
(مسأله 1572) فرو بردن آب دهان روزه را باطل نمىكند ولى اگر آب زيادى به واسطه خيال كردن ترشى و مانند آن در دهان جمع شده بأشد بنابر احتياط واجب