احكام آبها (مسأله 46) آب مضاف كه معنى آن گفته شد، چيز نجس را پاك نمىكند و وضو و غسل هم با آن باطل است.
(مسأله 47) آب مضاف هر قدر زياد بأشد، اگر ذره أي نجاست به آن برسد نجس مىشود، ولى چنانچه با فشار هر چند ضعيف بأشد روى چيز نجس بريزد مقداري كه به چيز نجس رسيده نجس است و مقداري كه نرسيده است پاك مىباشد. مثلا اگر گلاب را از گلابدان روى دست نجس بريزند، آنچه به دست رسيده نجس، و آنچه به دست نرسيده پاك است.
(مسأله 48) اگر آب مضاف نجس طورى با آب كر يا جارى مخلوط شود، كه ديگر آب مضاف به آن نگويند پاك مىشود.
(مسأله 49) آبى كه مطلق بوده و معلوم نيست كه به حد مضاف شدن رسيده يا نه و آبى كه مضاف بوده و معلوم نيست مطلق شده يا نه مثل آب مضاف است، يعنى چيز نجس را پاك نمىكند، و وضو و غسل هم با آن باطل است.
(مسأله 50) آبى كه معلوم نيست مطلق است يا مضاف و معلوم نيست كه قبلا مطلق يا مضاف بوده نجاست را پاك نمىكند و وضو و غسل هم با آن باطل است و چنانچه نجاستى به آن برسد نجس نمىشود، اگر به اندازه كر يا بيشتر بأشد.
(مسأله 51) آبى كه عين نجاست مثل خون و بول به آن برسد و بو يا رنگ يا مزه آن را تغيير دهد، اگر چه كر يا جارى بأشد نجس مىشود ولو اگر بو يا رنگ يا مزه آب به واسطه نجاستى كه بيرون آن است عوض شود، مثلا مردارى كه پهلوى آبست بوى آن را تغيير دهد نجس نمىشود.
(مسأله 52) آبى كه عين نجاست مثل خون و بول در آن ريخته و بو يا رنگ يا مزه آن را تغيير داده، چنانچه به كر يا جارى متصل شود، يا باران بر آن ببارد يا باد باران